Het gaat er hard aan toe in het Duitse debatprogramma ‘Hart aber fair’. Oekraïne en de Russische inval is onderwerp van gesprek. Uitgenodigd als enige die niet meegaat in de eenzijdige kijk op de Russische inval is de linkse politica Sara Wagenknecht. Als het gesprek over oorlogsmisdaden gaat, en Wagenknecht daarover haar standpunt uit, grijpt de presentator Louis Klamroth in. Hij beschuldigt Wagenknecht valse informatie te geven. De dag erna maakt de producerende omroep WDR bekend dat de presentator fout zat. Een zoveelste voorbeeld van de vooringenomenheid van de Westerse media.
Foto: Aanvaring tussen presentator en politicus. (fragment uitzending)
Hart maar eenzijdig
Hart maar eerlijk, zo profileert het debatprogramma van de Duitse omroep WDR zich. Het programma heeft al diverse presentatoren gehad en elke keer lijkt een presentator zich weer op de een of andere manier te vergalopperen waarna hij of zij geruisloos van het scherm verdwijnt.
Afgelopen week was weer zo’n moment waarop de presentator, in dit geval Louis Klamroth meende Sara Wagenknecht op nogal ostentatieve wijze tot de orde te moeten roepen. De titel van de uitzending belooft al een vooringenomenheid van de WDR: “Vrede met het Rusland van Poetin is een illusie.”
Het incident wordt ingeleid door de stellingname van Wagenknecht dat het conflict in Oekraïne geen nationalistisch maar een geopolitiek conflict is. Wagenknecht: “Het gaat niet om groot-Russische nationalisme.” … “Het gaat om de neutraliteit van Oekraïne met veiligheidsgaranties maar zonder invloed van de Verenigde Staten.“
Als Wagenknecht op eerdere gemaakte afspraken wil wijzen grijpt de presentator in en volgt een kakofonie waarbij de presentator en Wagenknecht door elkaar heen praten en ook de andere deelnemers zich tegen Wagenknecht keren. Klamroth brengt in de woordenstrijd de slacht in Bucha, waarvan westerse media overtuigd zijn dat Russische soldaten hiervoor verantwoordelijk waren. Als Wagenknecht weer even het woord mag nemen stelt zij dat er inderdaad sprake is van gruwelijk en brutale oorlog: “Iedere dag sterven honderden mensen.” … ” Wat doen wij om deze gruwelijke oorlog te beëindigen als men tegelijkertijd meer wapens en tanks levert en geen diplomatieke pogingen onderneemt?“
In de 61e minuut gaat het goed mis. Als het onderwerp ‘oorlogsmisdaden’ aangesneden wordt beschuldigt presentator Klamroth Wagenknecht leugens te verspreiden. Waar Wagenknecht naar aanleiding van een ingevoegd videofragment over verkrachtingen door Russische troepen over “door de VN bevestigde wederzijdse oorlogsmisdaden” spreekt, wil de presentator het uitsluitend over de verkrachtingen uit het videofragment hebben. In het verhitte moment van het debat stapt de presentator demonstratief op Wagenknecht af en legt haar het zwijgen op. (Video bij minuut 61).
De WDR factcheck geeft Wagenknecht gelijk
Na een losgebarste storm op Twitter besluit de WDR een ‘factcheck’ te doen en geeft Wagenknecht achteraf gelijk. De oorlogsmisdaden worden aan beide zijden begaan, de in het ingevoegde filmfragment geuite beschuldigingen van verkrachtingen door Russische soldaten is volgens deze factcheck ook juist.
Ondertussen is het kwaad al geschied. Vrijwel alle Duitse media komen direct met een veroordeling van Sara Wagenknecht. In deze berichten wordt de suggestie gewekt dat Wagenknecht de verkrachtingen zou hebben ontkend. Dat deed zij niet, maar in plaats van voor de verkrachtingen alleen, vroeg zij aandacht voor de oorlogsmisdaden die door beide legers worden begaan. (Bron)
In alle media-artikelen wordt als veroorzaker van de rel ‘de linkse Wagenknecht’ aangewezen. Met grote gretigheid wordt het incident aangegrepen om het ‘pro-Russische’ standpunt van Wagenknecht in een kwaad daglicht te stellen.
Daarbij wordt vergeten dat Wagenknecht pleit door onderhandelingen om aan deze oorlog een einde te maken.
Daar lijken de media nog niet aan toe te zijn. Het is bekend dat oorlogen velen belangen dienen en ook die van de media die tijdens een oorlog meer gelezen, beluisterd of bekeken worden dan in rustiger tijden.
Mediale inbinding in Amerikaans politiek netwerk
Het voorval geeft aan hoe media moeite hebben om de oorlog van beide zijden te belichten. Toch is dat niet zo vreemd als je bedenkt hoe de Westerse media in Amerikaanse netwerken zijn ingekapseld. Wie de eenzijdige pro-VS, pro-NAVO en anti-Rusland berichtgeving van de Westerse media wil begrijpen moet kennis nemen van de zogenaamde ‘Atlantik Brücke’.
De ‘Atlantik-Brücke’ werd opgericht in 1952. “Het wil de samenwerking tussen Duitsland, Europa en Amerika op alle niveaus verdiepen“, aldus de website van de organisatie. Volgens de website “is en blijft de transatlantische samenwerking een beslissende factor voor de wereldorde en stabiliteit, vooral in moeilijke tijden. Nu nationalistische tendensen wereldwijd aan populariteit winnen, zet Atlantik-Brücke zich nog meer in voor haar missie. Zij pleit voor multilateralisme, open samenlevingen en vrije handel.” Zij noemt zichzelf een non-profit en onpartijdige vereniging. Dat zij geen winst maakt is een open deur, zij beschikt over grote overheidsfondsen. Ook de geclaimde onpartijdigheid is ongeloofwaardig: zij heeft een duidelijk politiek doel: het gezichtspunt van de Verenigde Staten overal over de bühne te krijgen: de ‘rule based order’.
De Atlantik-Brücke telt ongeveer 500 leden. Het zijn besluitvormers uit het bedrijfsleven, de politiek, de wetenschap en de media uit de VS en Duitsland. Lidmaatschap is alleen op uitnodiging. Onderstaand een overzicht van de verwevenheid tussen de Duitse media en de politieke aansturing uit de VS.
Deze hechte verbindingen werden in april 2014 (het jaar van de Maidan-opstand en coup) aan het licht gebracht door het Duitse satirische programma ‘Die Anstalt’ (Het Instituut). ‘Die Anstalt’ is een politiek cabaretprogramma dat sinds 4 februari 2014 wordt uitgezonden door de Duitse televisiezender ZDF. De show wordt gepresenteerd door cabaretiers Max Uthoff en Claus von Wagner.
In een gewaagde uitzending laten zij zien hoe de Duitse media aan de leiband lopen van de Amerikaanse politiek. Ook komt daar aan het woord prof. dr. Gabriele Krone-Schmalz, journaliste, oud-ARD correspondent in Moskou en auteur met als speciale aandachtsgebied Oost-Europa en Rusland. Krone-Schmalz wordt in Duitsland beschouwd als ‘Putin-versteher’, wat zoveel betekent als iemand die president Poetin wil begrijpen en dat is in Duitsland niet wenselijk. In deze uitzending voorspelt ze, dat het in Nederland bij referendum afgewezen Oekraïne-associatieverdrag, Oekraïne zal splijten.
Ofschoon geen vergelijkbare Atlantische brug bestaat tussen de VS en Nederland, is ons land wel actief lid van de bovenliggende organisatie ‘Council of Foreign Relations‘, dat strikt genomen dezelfde doelstellingen heeft om ‘bevriende’ landen in het spoor van de ‘rule based order’ van de Verenigde Staten te houden.
Het vooral Wagenknecht laat zien hoe moeilijk het is om ook in het ‘vrije Westen’ objectief en gebalanceerde informatie via de grote media te verkrijgen of een eigen standpunt te verdedigen.
Ook in Nederland is de Amerikaanse invloed groot. Dat het NRC in haar redactioneel statuut zich een pleitbezorger van de NAVO, Europese integratie en vrijhandel toont, maakt dat vanuit deze krant weinig kritiek op het NAVO-bondgenootschap en de EU te verwachten valt. In haar statuut schrift zij: “Nederland als deel van Europa is in deze krant een terugkerend thema. Integratie met de buurlanden is een onafwendbaar proces, dat tegelijk legitieme vragen oproept over nationale identiteit, verdeling van welvaart en democratische controle. nrc.next is voorstander van een verenigd Europa, van integere transatlantische banden en internationale vrijhandel. Als waarborgen van voorspoed en veiligheid.“