De verbetenheid waarmee de VS en haar hulpjes in de EU Oekraïne slopen is alleszins verklaarbaar. Al sinds de opstelling van het ‘Project for a new American Century’, één jaar voor de aanslag op de Twin Towers in New York, streeft Washington naar behoud van haar rol als politieagent van de wereld. De 20e eeuw was de Amerikaanse Eeuw en volgens voornoemd project, ook wel de Wolfowitz-Doctrine genoemd, moet ook de 21e eeuw de VS de onbetwiste leider blijven. Maar daarvoor moeten wel de concurrenten onder de duim worden gehouden. Rusland moet worden gebroken en opgedeeld, China een toontje lager zingen en het Europese project worden gestopt als opkomende economische macht. Voorlopig gelooft het merendeel van het westen nog dat wij Oekraïne willen ‘bevrijden’. Ondertussen wordt een hele lijst van wensen van de VS afgewerkt. Actiepunten die volgen uit de bovengenoemde Wolfowitz-Doctrine. In dit artikel lichten wij de punten toe.
Foto: Protest in Berlijn tegenover de Russische ambassade (foto: EZAZ)
De Wolfowitz-Doctrine
“Het project for the New American Century, opgericht in het voorjaar van 1997, is een non-profit, educatieve organisatie waarvan het doel is om de Amerikaanse wereldwijde leiderschap te bevorderen.” Zo begint het projectplan uit het jaar 2000, dat ook wel wordt aangeduid als de ‘Wolfowitz-Doctrine’. Dit plan is een voortborduren op een eerdere versie enkele jaren daarvoor.
Om het duidelijker te stellen zegt het projectplan: “Op dit moment hebben de Verenigde Staten geen wereldwijde rivaal (na de val van de Sovjet-Unie, red.). Amerika’s grote strategie moet gericht zijn op deze gunstige positie zo ver mogelijk in de toekomst behouden en uitbreiden.“
Verder: “Terwijl de 20e eeuw ten einde loopt, is de Verenigde Staten als ‘s werelds meest vooraanstaande macht overgebleven. Na het Westen naar de overwinning in de Koude Oorlog te hebben geleid, staat Amerika voor een kans en een uitdaging: hebben de Verenigde Staten de visie om voort te bouwen op de prestaties van de afgelopen decennia? Hebben de Verenigde Staten de vastberadenheid om een nieuwe eeuw vorm te geven die gunstig is voor Amerikaanse principes en belangen?“
De Amerikanen claimen dus de val van de Sovjet-Unie als hun verdienste. Als dat feitelijk juist is, hebben de VS in dat land dus ondermijnende activiteiten uitgevoerd die tot haar ondergang hebben geleid. Wanneer dergelijke activiteiten niet hebben plaatsgevonden, dan wel geen verband houden met de interne erosie van de Sovjet-Unie, begint deze notitie met een staaltje Amerikaanse bluf. Toch is dit wel de gedachte die de afgelopen decennia de houding van het westen bepaald heeft: ‘wij’ hebben die rotte Sovjet-Unie overwonnen, het liberalisme zal de wereld vanaf nu domineren. Francis Fukuyama stelde zelfs dat het ‘einde van de geschiedenis’ was aangebroken.
Uit het plan
Vier KERNMISSIES voor Amerikaanse strijdkrachten:
– verdedig het Amerikaanse vaderland;
– vecht en beslissend win meerdere, gelijktijdige grote theateroorlogen;
– het uitvoeren van de” constabulary ” taken in verband met het vormgeven van de veiligheidsomgeving in kritieke regio’s;
– transformeer Amerikaanse troepen om de “revolutie in militaire zaken”uit te buiten;
Om deze kerntaken uit te voeren, moeten we zorgen voor voldoende kracht en budget toewijzing. Met name de Verenigde Staten moeten:
– Handhaven van nucleaire strategische superioriteit, op basis van de Amerikaanse nucleaire afschrikking op een wereldwijde, nucleaire net beoordeling die het volledige scala van huidige en opkomende bedreigingen weegt, niet alleen de balans tussen de VS en Rusland.
– Herstel de personeelssterkte van de huidige kracht tot ongeveer het verwachte niveau in de ‘basiskracht’ die door de Bush ‘administratie’ (regering, red.), een toename van de actieve dienst kracht van 1,4 miljoen naar 1,6 miljoen.
– HERPOSITIONEER Amerikaanse troepen om te reageren op de strategische realiteit van de 21e eeuw door te verschuiven permanent gebaseerde troepen naar Zuidoost-Europa en Zuidoost-Azië, en door het veranderen van Marine implementatiepatronen om de groeiende Amerikaanse strategische zorgen in Oost-Azië te weerspiegelen.
Uitvoering van het ‘Plan voor een New American Century’ heeft grote consequenties. Het betekende dat de VS rond ‘9/11’ besloot in de komende vijf jaar (na 2000) zeven landen in het Midden-Oosten te bombarderen en hun regeringen te vervangen. De landen die werden genoemd waren Libië, Libanon, Syrië, Irak, Iran, Sudan, Somalië. In onderstaande video bevestigt Wesley Clark dit besluit. Clark is een voormalig generaal van het Amerikaanse leger die diende als Opperbevelhebber van de NAVO en van Operation Allied Force.
Not an inch
De doctrine waarbij de VS de enige macht in de wereld zou moeten blijven, leidde naast talrijke oorlogen, staatsgrepen en sponsoring van terroristische of opstandige groeperingen in VS-onvriendelijke staten, ook tot een onophoudelijke uitbreiding van de NAVO in oostelijke richting, zeer tegen de in 1990 met Rusland gemaakte afspraken in. Toen Duitsland zich herenigde, na toestemming van Rusland dat door datzelfde Duitsland 26 miljoen landgenoten had verloren, heeft Amerika’s minister van buitenlandse zaken James Baker, onder toeziend ook van het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en de beide Duitslanden de Russische partijleider Michael Gorbatjov nadrukkelijk toegezegd dat de NAVO “not an inch” naar het oosten zou uitbreiden. Met deze belofte trok Rusland in 1994 haar troepenmacht uit de voormalige DDR terug. In de Russische cultuur is een mondelinge afspraak spijkerhard. Dat bleek aan westerse zijde anders. Het werd inderdaad geen inch, maar vele honderden kilometers en zodanig dat Rusland inmiddels grotendeels door de NAVO is omringd. Een situatie die de VS onder geen voorwaarde aan haar grenzen zou accepteren.
De korte oorlog in Georgië in 2008 en nu de langere oorlog in Oekraïne zijn een rechtstreeks gevolg van de ongeremde uitbreiding van de NAVO, maar ook van directe inmenging in de politieke ontwikkelingen van deze landen. Zo heeft het westen onder aanvoering van de VS twee maal een poging tot regiem change in Oekraïne ondernomen. Die van 2004 mislukte jammerlijk door een gebrekkige voorbereiding. In 2014 had de VS meer succes. Niet in de laatste plaats door het mobiliseren van de jongeren die een gouden toekomst in de Europese Unie werd beloofd. Dat dit keer ook de extreem rechtse, nazistische en gewelddadige groeperingen onderdeel waren van de krachten, maakte dat de coupe deze keer slaagde, al werd het Maidanplein een plaats van veel geweld en talrijke doden en gewonden. Wie zich de beelden nog herinnert ziet een stad in burgeroorlog.
Het blijft niet bij een formele toevoeging van een land aan het NAVO-bondgenootschap. In de toegetreden landen worden ook direct NAVO-eenheden geplaatst en moderne raketsystemen. In het doorgaans goed geïnformeerde kanaal Redacted van Clayton Morris wordt zelfs gesteld dat direct na de regiem change de kluis van de Oekraïense centrale bank, dat voordien vol lag met goud, vrijwel leeg was. Maar liefst 39 ton goud was spoorloos. De omsingeling door de NAVO heeft Rusland tot een moeilijk verdedigbaar land gemaakt. Immers de vijandige troepen staan al aan de grenzen. De vliegtijd van de in Polen en Roemenië gestationeerde Amerikaanse (kern-)raketten is zo kort dat Rusland bij lancering amper tijd heeft om nog te reageren. Een onbegrensde kernoorlog kan het gevolg zijn.
Doelen afvinken
De verbetenheid waarmee de VS en haar Europese hulpjes, veelal tegen wil en dank, zich in Oekraïne vastbijten is verklaarbaar door de talrijke doelen die de VS met het inzet van Oekraïne wil bereiken.
- Duitsland is de motor van Europa, de fabriek zogezegd. Rusland is de leverancier van vrijwel onuitputtelijke grondstoffen waaronder olie, gas en zeldzame metalen. De De VS duldt echter geen concurrenten in economie en geopolitiek. Europa, met Duitsland als aanjager, dreigde dat met de Euro en economische eenwording wel te worden. Het succes van Duitsland als industriestaat hangt niet in de laatste plaats samen met de stabiele grondstoffenlevering tegen langlopende prijsafspraken van Rusland. De langtermijncontracten met Gazprom, die de Brusselse EU-leiding al begon te dwarsbomen, maakte de Duitse industrie machtig. Die bedreiging moet bestreden worden.
- Duitsland als fabriek van Europa is los van de EU op de wereldmarkt na de VS, China en Japan de vierde economie in de wereld. Duitsland exporteerde in 2020 voor 116 miljard USD naar de VS, de VS daarentegen exporteerde in dat jaar ‘slechts’ voor 59 miljard USD naar Duitsland. Dit Duitse handelsoverschot met de VS zit de Amerikanen al jaren niet lekker. Donald Trump sprak Duitsland tijdens zijn presidentschap daar al op aan. Die balans moet beter, kosten wat het kost. Met de aankopen van het dure Amerikaanse LNG, en de afbraak van de Duitse zware industrie, zal die balans over enkele jaren sterk zijn veranderd ten gunste van de VS. (Bron)
- Poetin is al vanaf van het begin van zijn presidentschap in 2000 door het westen gedemoniseerd. Hij was immers de man die de mede door de Amerikaanse bankiers veroorzaakte chaos in Rusland, na de val de Sovjet-Unie in 1991, aanpakte. De maffia, de oligarchen, ze kregen het onder Poetin zwaar. De invloed van de VS in Rusland werd door Poetin teruggedrongen. Vooral de talrijke door de VS gefinancierde NGO’s moesten het onder Poetin ontgelden. Daarmee werd hij een ‘vijand’ van de VS en moet daarom een keer ‘verwijderd’ worden.
- De komst van de Euro in 2002 was niet bepaald de wens van de VS. Deze nieuwe ‘munt’ zou immers de dominante positie van de (petro-) dollar kunnen bedreigen. En dat deed het al snel. De Chinezen hebben grote voorraden Euro als reservemunt ingeslagen, en sommige olielanden wilden al snel de olie verkopen in Euro’s. De twee die dat als eersten waagden overleefden de poging niet. De Libische leider Muammar al-Gaddafi kreeg in 2011 bezoek van de VS. Het land werd door bombardementen tot op de dag van vandaag in chaos gestort. De tweede die dat waagde was de Irakese leider Saddam Hoessein. Zijn land kreeg historisch zware bombardementen van de Amerikanen en Engelsen te verduren waarbij honderdduizenden burgers om het leven kwamen. Hoessein zelf overleefde de overval ook niet en werd op 30 december 2006 door ophanging gedood. (Bron)
- De steeds engere handelsbetrekkingen tussen Europa en China via het Belt and Road Initiative bezorgt de VS slapeloze nachten. Het project behelst een reeks van verbindingen over land (spoor) en over water tussen China, Rusland en Europa. Het maakt, samen met Rusland, dat er een Eurazië continent ontstaat dat de VS ver in de schaduw zou stellen, zowel economisch, politiek als militair. Wil de VS haar dominante positie behouden zal dat moeten worden voorkomen. In Rebuilding America’s Defenses schrijven de opstellers: “Het verhogen van de Amerikaanse militaire kracht in Azië is de sleutel tot het omgaan met de opkomst van China naar de status van grootmacht. Om dit vreedzaam te laten verlopen, moeten de Amerikaanse strijdkrachten hun militaire superioriteit behouden en daarmee onze regionale bondgenoten geruststellen. In Noordoost Azië moeten de Verenigde Staten hun banden met de Republiek Korea en Japan onderhouden en aanscherpen.”
- Rusland wordt ervan beschuldigd gas en olie te hebben ‘geïnstrumentaliseerd’, wat zoveel betekent als ingezet voor politieke doeleinden. Dat verwijt mist elke grond. Het beleid van Gazprom was en is om door stabiele en niet door politieke beïnvloedde leveranties een betrouwbare speler in de wereld te worden. Daarentegen is het opblazen van Nord Stream, vermoedelijk door de VS en/of Engeland, bedoeld om Europa van Amerikaans gas afhankelijk te maken. Hiermee instrumentaliseert de VS zelf energieleveranties, wat tegelijk forse inkomsten oplevert en de handelsbalans met onder andere Duitsland enigszins gelijk gaat trekken. Minister van buitenlandse zaken van de VS Antony Blinken gaf toe dat het opblazen van Nord Stream ‘strategische kansen bood‘.
- Al jaren bepleitte de VS om het defensiebudget van de Europese landen op 2% van het BNP te krijgen. Dat ging maar schoorvoetend en veelal kwamen landen amper tot de helft. De oorlog in Oekraïne heeft in korte tijd de Europese uitgaven voor defensie verveelvoudigd. Alleen al Duitsland breidt het budget met €100 miljard uit. Ook Nederland reserveert miljarden voor de oorlog in Oekraïne. Met de exploderende uitgaven van Europa voor defensie, stijgen eveneens de wapenaankopen in de VS. Ook dat draagt bij een het gladstrijken van de handelstekorten met het ‘oude continent’.
- Het is algemeen bekend dat Oekraïne tot de meest corrupte landen van Europa behoort. Het is een failed state, een land dat op veel fronten niet functioneert. Zo’n land is vaak uitvalsbasis voor illegale activiteiten. Het gaat daarbij om financiële transacties, zoals waarvan de in het westen bejubelde president Zelensky wordt verdacht, het verwerven van grondstoffen waarmee de Biden-familie in verband wordt gebracht en handel in kinderen en hun organen. Ook de door de VS gerunde biologische laboratoria zijn illegaal en konden in Oekraïne onder Amerikaans toezicht ongestoord hun werk doen.
- Het is een oude wens van de VS om Rusland als grootste land ter wereld in kleinere eenheden op te splitsen. Zie onderstaand artikel. Dat betekent dat de VS zich de autoriteit aanmeet om een ander land in stukjes op te breken. Afgelopen zomer werd dat nog openlijk online besproken en daarmee bevestigd. Dat Rusland hierin kwade bedoelingen ziet en zich bedreigd voelt behoeft geen toelichting.
- De oostelijke regio van Oekraïne zit vol met waardevolle grondstoffen. Naast de traditionele kolen, is het ook de grootste vindplaats van ‘zeldzame metalen en mineralen’ die nodig zijn voor de Europese ‘Green Deal’, oftewel het elektrificeren van Europa. Men schat dat er voor vele biljarden aan waarde in de grond ligt. Een begerenswaardig stukje grond dus.
- Tot slot wil de VS met de oorlog in Oekraïne laten zien dat zij, en niet Rusland de baas is in Europa. De uitbreiding van de NAVO tot aan alle Russische grenzen was daarvan al een voorbode. De talrijke intimiderende NAVO-oefeningen in de afgelopen Covid-jaren hebben Rusland in hoge mate onzeker gemaakt over de vreedzame bedoelingen van het westerse bondgenootschap. in 2020 startte ‘Defender21’, in 2021 ‘Steadfast Defender’, in juni van datzelfde jaar oefenden Engelse en Oekraïense troepen. Ook in 2021 vonden nog ‘Noble Jump’, ‘Sea Breeze’, ‘Three Swords’, ‘Cossack Mace’, ‘Rapid Trident’, ‘Warrior Watchers’ plaats. Dat Rusland dergelijke oefeningen in Mexico zou kunnen houden zonder een ‘adequate reactie’ van Washington, is ondenkbaar.
Is er ook een Russisch boodschappenlijstje?
De Russische inval 24 februari jl. heeft zeker een achtergrond. Ook Rusland heeft een ‘boodschappenlijstje’, al lijkt die korter en eerder defensief dan die van de VS. Zo wil Rusland het oostelijke deel na 8 jaar van militaire aanvallen en rechts-radicale terreur van NAZI-groepen uit het westen van Oekraïne afschermen. Dat blijkt niet eenvoudig. De raketaanvallen op het oosten houden immers aan.
Ook willen de Russen met hun inval het land demilitariseren, zeg maar de NAVO eruit hebben. Dat is een hele kluif omdat de Russen hiervoor hun militaire middelen over heel Oekraïne moeten inzetten.
Als laatste moet Oekraïne vrij van NAZI’s worden gemaakt. Dat laatste lijkt men in het westen niet goed te begrijpen. Immers president Poetin wordt in het westen nogal eens vergeleken met Adolf Hitler. Een beetje domme vergelijking die bij argumentering geen stand houdt. NAZI’s en ‘de Russen’ hebben een gruwelijke hekel aan elkaar. Dat in Oekraïne NAZI-groeperingen zo openlijk en onbestraft hun extreme gedachtegoed mogen verkondigen en oude NAZI-symbolen in het openbaar mogen meedragen, is als een rode lap op de Russische stier. Terwijl in de meeste Europese landen het dragen van NAZI-symbolen verboden is, lijkt niemand in Europa er zich aan te storen dat een land wordt verdedigd waar het NAZI-dom nog springlevend is en in de publieke ruimte is toegestaan.
Het heeft er volgens eerdere berichten alle schijn van dat Rusland direct na de inval met speciale elitetroepen een regeringswissel in Kiev had willen doorzetten en daarmee de Amerikaanse coupe ongedaan maken. Dat is volgens diverse berichten uitgelopen op een drama voor die elite-eenheden. Door miscommunicatie zou een groot deel van deze troepen onderweg naar Kiev de dood hebben gevonden.
Oekraïne van NAZI-krachten ontdoen is gezien de geschiedenis begrijpelijk. Bij de overval van de NAZI’s in WWII hebben 26 miljoen Russen het leven gelaten. Rusland is dat astronomische aantal niet vergeten. Dat zij geen NAZI’s als buren willen en zeker niet in de politiek en het door het westen getrainde en bewapende Oekraïense leger mag dan begrijpelijk zijn, dat doel is zonder een langdurige bezetting van Oekraïne niet te realiseren.
Rusland heeft zich onmogelijke doelen gesteld die militair nauwelijks te bereiken zijn. Langs de weg van onderhandelingen zal tegemoet moeten worden gekomen aan de terechte veiligheidseisen van Rusland. Door haar omvang is het land amper te verdedigen en met rondom troepen uit de VS en NAVO zullen veel Russen niet rustig slapen. Dat de NAVO nooit zal aanvallen, zoals veel mensen in het westen denken, is tamelijk naïef. Ook de Napoleontische troepen die Rusland binnenvielen, bestonden uit talrijke niet-Franse soldaten, waaronder ook Nederlanders. Wij zijn niet ‘de goeden’ en zij niet ‘de slechten’. De geschiedenis is een tijdlijn van opeenvolgende acties en reacties. Daarin is maar zelden sprake van louter ‘helden’ en ‘boeven’.
De VS zal haar rol in de wereld moeten delen met andere grootmachten. Daarbij hoort respect voor elkaars veiligheid. Als de VS geen Russische troepen op Cuba of elders in Latijns-Amerika accepteert, zal zij ook moeten begrijpen dat Rusland geen NAVO-troepen en tientallen op oorlogsgebruik gerichte biologische laboratoria en kernwapens aan haar grenzen wil hebben. Zolang we dat niet willen inzien zal Europa geen vrede kennen.
Een nieuw veiligheidsconcept voor Europa
Om met Ulrike Guérot te spreken zal Europa op eigen benen moeten leren staan. Functioneren als rompstaat voor de VS om de klappen op te vangen voor haar anti-Ruslandobsessie, is geen wenkende gedachte. Europa zal zich moeten realiseren dat zij over alles beschikt mits zij voor haar eigen belangen opkomt. De culturele veelzijdigheid van het Europese continent maakt haar in alle opzichten creatief. Maar haar ambities zijn mager en beperken zich op de centralisering van de macht en onder de duim houden van een kritische Europese burgerij. Met Duitsland als fabriek van Europa en Rusland als leverancier van betrouwbare en vrijwel onuitputtelijke (fossiele) energie kan het continent vrede en welvaart voor de komende generaties veiligstellen.
De door de VS voortdurende angstcampagne en strijd tegen Rusland, over de ruggen van 500 miljoen Europeanen, moet een keer een einde nemen. Het moet toch mogelijk zijn om in een multipolaire wereld als het ‘oude continent’ een plek van betekenis in te nemen. Het vredesproject Europa heeft ooit velen geïnspireerd. Die voorbeeldfunctie is nu kapot. Het continent laat zien geen vrede te kunnen behouden of in geval van een conflict te kunnen herstellen. Blinde wraak en bot geweld van wapens is de oude valkuil van het wederom onrustige continent. Veel Europese burgers delen in de wraakvreugde en denken dat Rusland na de val van Poetin zich als een schoothondje van Washington en Brussel zal gaan gedragen. Ken je geschiedenislessen. Na Poetin zal waarschijnlijk een hardliner, een militair, aan de macht komen. Dan zullen we merken dat Poetin daarmee vergeleken een duif was.
Europa met haar bureaucratische monster Europese Unie heeft gefaald. Met haar gedrag heeft zij de levens van 500 miljoen burgers in de waagschaal gesteld. De oorlog in Oekraïne had voorkomen kunnen worden. Het ‘bedrog van Minsk’ heeft het toch al geschade vertrouwen van Rusland in het Europese leiderschap, dat onder druk wordt gezet door haar Amerikaanse ‘bondgenoot’, voor lange tijd verder geschaad. Met Europa kun je geen afspraken maken hebben de Russen weer geleerd, net zo min destijds met Hitler die met zijn niet-aanvalsverdrag ook tijd wilde winnen voor een aanval.
‘Het bedrog van Minsk’
In een recent interview in het Duitse Zeit zei Merkel: “Het Minsk-Akkoord van 2014 was een poging om Oekraïne tijd te geven.
Die Zeit als toelichting: “Ze gebruikte deze tijd ook om sterker te worden, zoals je vandaag kunt zien. De Oekraïne van 2014/15 is niet de Oekraïne van vandaag. Hoe deel te nemen aan de slag om Debaltseve (spoorwegstad in de Donbass, Donetsk Oblast, d. Red.). Aan het begin van 2015 had Poetin ze op dat moment gemakkelijk kunnen overlopen. En ik betwijfel ten zeerste of de NAVO-landen toen net zoveel hadden kunnen doen als nu om Oekraïne te helpen.”
Inmiddels schieten de staatsgerichte media Merkel te hulp door bovenstaande uitleg van Merkel’s uitspraak als Russische propaganda af te doen. Onder de kop ‘Merkels zinnen en Poetins’ leugens’ biedt N-TV een andere uitleg. Merkel heeft laten weten voortaan ten aanzien van Oekraïne geen uitlatingen meer te doen.
Het grootste probleem zijn de media die geen gelegenheid voorbij laten gaan om Rusland, ‘de Russen’ en ‘NAZI’ Poetin te demoniseren. Zij vormen de mentale brandstof voor oorlog, nu en altijd weer. En het grootste deel van de bevolking, dat nog nooit een Rus heeft ontmoet, laat zich moeiteloos meeslepen in de haatcampagnes.
Rusland is op terreinen als kunst en cultuur sterk door Europa beïnvloed en waren daar ooit trots op. Rusland is een deel van het Europese continent, geografisch en cultureel. Met een gruwelijke geschiedenis onder Lenin en Stalin wilde het land na haar uiteenvallen in 1991 verder Europeaniseren en zelfs in enigerlei mate democratiseren. Wat aanvankelijk ook op gang kwam. Maar de voortdurende beschimpingen en intimidaties hebben het land in haar schulp doen kruipen. Democratie is nu ver weg en Europa ook.
Met de huidige Amerikaanse ambities om de eindbaas van de wereld te blijven, zal de wereld geen vrede kennen. En Europa zal zonder een constructieve samenwerking met de Russische buren op de gebieden economie en cultuur geen vreedzame en welvarende toekomst kennen.
Iedereen mag boos zijn op ‘de Russen’. Maar ze gaan niet weg, ze wonen op hetzelfde continent als wij, in tegenstelling tot de Amerikanen.
Europa zal haar positie in de wereld moeten herijken en haar vriendschappen kritisch tegen het licht houden.