‘Vrede is de pauze tussen twee oorlogen’, is een van de cynische beschrijvingen van ‘vrede’. Daarmee wordt oorlog als ‘normaal’ gegeven geaccepteerd, normaal gemaakt wat niet normaal is. De huidige oorlogen, vooral die op ons eigen Europese continent, bedreigen direct het leven en welzijn van honderden miljoenen mensen op dit continent. Oekraïne als speelbal van ‘hogere politiek’ heeft al zoveel verloren. Hoe kunnen we, het Westen én Rusland, dat ooit nog goedmaken? Het wordt tijd voor een vredesbeweging, want onze politici zijn de weg kwijt en bedreigen onze veiligheid.
Foto: Pixabay
Geen lessen geleerd
Het is verbijsterend dat politici en media van een continent dat al zoveel verwoestende oorlogen heeft gekend, weer ‘klaar zijn’ voor de volgende. De vorige grote oorlog 1940-1945 kostte aan 60 miljoen mensen het leven, waaronder de overgrote meerderheid onder de Russische bevolking: 26 miljoen.
Dit is niet onze oorlog. Het is de oorlog van Big Finance en de wapenindustrie.
We moeten ons realiseren dat oorlogen, ook de Tweede Wereldoorlog, geen oorlogen tussen volkeren zijn. Volkeren, zeg maar burgers, willen gewoon vrede. Leven met hun dierbaren, hun eigen weg volgen. Mensen kennen geen haat tegen andere volkeren, anders dan aangepraat door politici en media. Het zijn altijd oorlogen van diegenen die eraan verdienen en dat zijn de grote financiële instellingen en hun op de achtergrond opererende rijksten der aarde in combinatie met de Amerikaanse inlichtingendiensten en wapenindustrie.
Want ook nu wordt ons haat aangepraat tegen een volk waarvan vrijwel niemand in onze Westerse landen ooit iemand heeft ontmoet: ‘de Rus’. Het zal toch niet verbazen dat de gewone Rus ook maar een ding wil: leven in rust en vrijheid, in plaats van sterven op het slagveld. Maar de media en politiek praten ons 24/7 haat in. We moeten ‘de Rus’ een monster vinden en hun leiderschap een duivel.
Nog in 2011 juichten tienduizenden Russische jongeren voor de Amerikaanse rockband ‘Linkin Park’ met hun optreden op het Rode Plein. Zij wilden zo graag ‘westers’ zijn, en onder aanvoering van de VS hebben wij dit allemaal kapot gemaakt. Linkin Park zong ‘New devide’, de nieuwe scheiding. Die er helaas kwam.
Ken je geschiedenis
We hoeven niet te idealiseren hoe Rusland is. Ook dat land heeft haar gebreken, zoals ook het Westen verre van perfect is. Bovendien is het niet aan ons om te bepalen hoe een ander volk moet leven. Elk land, elk volk, heeft een eigen geschiedenis die ten grondslag ligt aan de actuele situatie in zo’n land.
Slechts weinigen kennen de geschiedenis en vooral de minder besproken achtergronden van de verschrikkelijke, maar vooral zinloze en onnodige oorlog in Oekraïne. Het model ‘wij zijn de goeden/overwinnaars, zij de slechten/verliezers’ is het model waarin alle geschiedenis is beschreven. De diepere mechanismen en belangen achter elke oorlog krijgen we niet te lezen, daarop moeten we zelf op zoek. Als we die zouden kennen, verdwijnt elke motivatie om mee te gaan in weer een oorlog.
Een niet eindigende escalatie
We zien nu dat de geschiedenis zich herhaalt. Macht en economische belangen, en soms ook blinde machtswellust, drijft elke oorlog. Ook die in Oekraïne. Het opgedrongen narratief over deze oorlog, zoals met alle oorlogen, deugt ook dit keer niet. Oekraïne is bewust in een uitgelokte oorlog gestort, lang voorbereid en gewild. Nu honderdduizenden Oekraïense en Russische doden verder, willen onze ‘leiders’ nog een stap verder: directe aanvallen op Rusland zelf.
Je kunt geen oorlog voeren met een kernmacht en denken om 6 uur weer achter de piepers te kunnen zitten.
Er is bij de politiek een blindheid, een tunnelvisie’ ontstaan, die het zicht op de realiteit vertroebelt. Men is blind voor de nadering van de laatste fase van escalatie: als alle nucleaire remmen los gaan. Het zijn de politici die denken dat je een oorlog kunt voeren met een kernmacht en om zes uur weer met je dierbaren aan de piepers kunt zitten. Dit gevoel van onkwetsbaarheid maakt ze roekeloos. Bovendien hebben ze niet alleen weinig invloed, ze durven zelfs niet meer voor vrede te pleiten. Erger, ze pleiten om met bommen vrede te bereiken.
Oproep aan alle vredelievende media
Gelukkig kent de wereld, en zeker ook Nederland, media die niet het voorgeschreven narratief hoeven uit te dragen. Hun bereik is aanzienlijk en kunnen dus ook andere zienswijzen onder de aandacht brengen.
Daarom hierbij een oproep aan alle vredelievende onafhankelijke media om actief te pleiten voor vrede, videokanalen, podcasts, websites en geprinte media. Laten wij ons verenigen in onze inspanningen om vrede, in plaats van haat, te verspreiden onder onze kijkers, luisteraars of lezers. Het zou mooi zijn als iedereen de vredesduif gebruikt en de hastag #vredenu is zijn online communicatie.
Ik ga hier geen media noemen, er zijn er (gelukkig) zoveel, dat ik bang ben er enkele over te slaan.
Laten we de handen ineenslaan, en ieder op zijn eigen manier, uiting geven aan de wens, nee, de eis, dat er nu actief naar vrede gezocht gaat worden. Genoeg doden, genoeg levens verwoest.
