Het is niet de eerste keer dat er om De Krim wordt gestreden, zelfs niet door dezelfde partijen. Al tussen 1853-1856 streden het Russische Rijk en Engeland om dit stukje land met honderdduizenden doden tot gevolg. Sommigen spreken van 700.000 dodelijke slachtoffers. Nu 170 jaar later lijkt het militair strategische schiereiland opnieuw inzet van strijd tussen Rusland en Westerse krachten. Na verovering wil Oekraïne het eiland ‘zuiveren’. En dat belooft niet veel goeds.
Russische soldaten patrouilleren op De Krim (foto: Pixabay)
Oekraïne is door malversaties van de VS in een uitzichtloze oorlog met haar grote buur en cultuur- en geschiedenisverwante Rusland verwikkeld. De laatste liet zich verleiden het land in februari 2022 binnen te vallen. Hieraan vooraf gingen jaren van provocaties door de VS die steeds meer landen van de voormalige Sovjet-Unie tot de NAVO liet toetreden en hen van wapens gericht op Rusland voorzag. Talrijke oefeningen tijdens de Covidperiode hield zij langs diverse grenzen van Rusland. President Biden bestempelde president Poetin ruim voor de inval als ‘moordenaar’, wat ook niet bijdroeg tot ontspanning. Na 8 jaar oorlog, begonnen met de staatsgreep in 2014 (Maidan), van het door de VS geïnstalleerde deels extreemrechtse regiem onder president Zelensky tegen de eigen Russischsprekende Oekraïense bevolking in het oosten van het land, was voor Rusland de maat vol. De aanvallen van Kiev hebben aan 14.000 mensen het leven gekost, velen mensen zijn gemarteld en steden en dorpen zuchtten onder de terreur van extreem-rechtse en zeer gewelddadige milities.
Kort na de staatsgreep in 2014 brachten ‘groene mannentjes’ zonder een schot te lossen De Krim terug onder Russische invloed, waartoe het tot 1954 behoorde. Het schiereiland werd in 1954 door de toenmalige en uit Oekraïne afkomstige partijsecretaris Chroesjtsjov administratief onder Oekraïne geschoven dat toen ook een onderdeel was van de Sovjet-Unie. Na de afscheiding van Oekraïne in 1991 bleef De Krim bij Oekraïne, zonder dat Rusland daar problemen over maakte. Voorwaarde was wel dat de marinehaven Sebastopol in Russische handen bleef. Hierover werd een akkoord gesloten.
De Krimoorlog is een relatief onbekend gebleven wereldoorlog, die uitgevochten werd tussen oktober 1853 en maart 1856. De strijdende partijen in deze oorlog waren aan de ene kant Rusland, dat vocht tegen een alliantie van meerdere landen, namelijk tegen Frankrijk, het Britse Rijk, het Ottomaanse Rijk en het koninkrijk Sardinië (waartoe het hertogdom Savoye behoorde, dat in 1860 bij Frankrijk werd gevoegd). Wat waren de oorzaken van de Krimoorlog? Hoe verliep de oorlog in hoofdlijnen en wat waren de belangrijkste gevolgen van de oorlog? Je leest de antwoorden op deze vragen in deze korte geschiedenis van de Krimoorlog.
Bron: Historiek.net
Nu heeft Kiev een twaalfpuntenplan gepresenteerd voor de “bevrijding” ervan. Er wordt gesproken over “zuivering” en “denazificatie“. Dit meldt het Duitse Tagesschau.
De secretaris van de Oekraïense Veiligheids- en Defensieraad Oleksiy Danilov heeft in dit plan beschreven hoe De Krim eruit moet zien na het einde van de Russische “bezetting“. Daarin stelt hij voor om, als onderdeel van de “ontruiming“, de Krimbrug met de auto- en spoorverbinding naar het Russische hartland, die Rusland na de “annexatie” in 2014 had gebouwd, af te breken. Dat Danilov spreekt van “denazificatie” is bizar. De Russen zullen in hun gebieden geen NAZI’s of vergelijkbare groepen toleren. Het lijkt dan ook een flauwe woordspeling. Later in de tekst voegde hij eraan toe dat “de Russische bezetters worden onderworpen aan een zuivering naar het voorbeeld van de denazificatie van Duitsland na de Tweede Wereldoorlog.”
Verder omschreef Danilov de vertegenwoordigers van het machtsapparaat in Moskou als “rotzooi“. Zij die met de Russen hebben samengewerkt zullen berecht worden, hun pensioenen worden afgepakt of worden ontslagen. Het gaat daarbij onder meer om rechters, aanklagers en leden van de veiligheidsorganen.
Alle Russische burgers die na 2014 naar De Krim zijn verhuisd, moeten volgens het plan worden uitgewezen. Grondaankopen en andere contracten moeten worden geannuleerd. Daarnaast moeten alle politieke gevangenen, waaronder veel Krim-Tataren, onmiddellijk worden vrijgelaten. “Er zal een uitgebreid programma van “ontgifting” worden uitgevoerd, waarbij de gevolgen van de langdurige invloed van de Russische propaganda op het publieke bewustzijn van een deel van de bevolking van het schiereiland worden geneutraliseerd“, schrijft Danilov.
Hoe serieus we het document moeten nemen is de vraag omdat hij deze 12 punten publiceerde op Facebook.
Als de NAVO Kiev ondersteunt in deze plannen kan een hete oorlog op De Krim niet meer uitblijven. Rusland zal het schiereiland, en zeker haar marinehaven Sebastopol niet opgeven. Rond de 90% van de bevolking voelt zich Russisch en verklaarde in 2014 bij een door het Westen niet erkend referendum, dat De Krim weer onder Rusland moest ressorteren. Hetgeen geschiedde.
