Vandaag komt voor de tweede achtereenvolgende dag de Shanghai Corporation Organisation in het Chinese Tianjin bijeen. Een top waarbij de grote niet-Westerse landen de handen ineenslaan om een eigen niet van het Westen afhankelijke positie in de wereld tot stand te brengen. Terwijl Europa haar eigenheid verliest door te omvangrijke en snelle immigratie, haar economieën door eigen wanbeleid aan kracht verliezen en haar leiders nergens anders meer aan denken dan aan ‘Poetin’, zit laatstgenoemde met grootmachten als China en India om tafel om tot een nieuwe minder Westerse wereldorde te komen.
Videofragment: Premier Modi (India) en president Xi (China)
Conflicten bijgelegd
Meer dan 20 staatshoofden en vertegenwoordigers van tien internationale organisaties zijn aanwezig bij de bijeenkomst, waaronder de Russische president Poetin en Indiase premier Modi.
Vooral de komst van laatstgenoemde is opmerkelijk. De uitgestoken handen van premier Modi van India en president Xi van China bezegelen de herstelde relatie na een langdurige animositeit tussen beide landen. Modi’s bezoek aan China is de eerste in vijf jaar. Modi sprak van “een sfeer van vrede en stabiliteit”. Ook zegde Modi in een ontmoeting met Xi toe dat de directe vluchten tussen beide landen zullen worden hersteld, maar verbond er geen termijn aan.
Aanleiding voor de jarenlange spanningen tussen China en India was hun gezamenlijke maar betwiste Himalaya-grens. Het leidde tot een langdurige militaire impasse nadat er in 2020 dodelijke confrontaties waren uitgebroken. De spanningen tussen de twee nucleair bewapende rivalen bevroren samenwerking op vrijwel alle gebieden.
Over de Shanghai Corporation Organisation
De SCO is in 2001 in Shanghai opgericht. Sindsdien is de organisatie uitgegroeid tot een van de meest invloedrijke regionale organisaties ter wereld. Haar groei is een indicatie dat de dynamiek van de wereldmacht verandert. Oprichters zijn onder meer China, Rusland, Kazachstan, Tadzjikistan en Oezbekistan. De organisatie heeft haar bereik uitgebreid met India en Pakistan, die in 2017 toetraden. In 2023 volgde Iran met een volwaardig lidmaatschap en kort erop Wit-Rusland in 2024. De SCO strekt zich uit over Azië, Afrika, het Midden-Oosten en Latijns-Amerika en beslaat bijna de helft van de wereldbevolking en een groot deel van het wereldwijde BBP.
Meer informatie op SCOChina2025.
Het is geen geheim dat de wens tot samenwerking wordt gevoed door de handelswijze van Westerse landen zoals de EU, onder aanvoering van de Verenigde Staten. De door de laatste ontketende tarievenstrijd verlegt handelsstromen van Westerse landen naar de bij de SCO aangesloten landen. Hetzelfde geldt voor de BRICS-landen, waarvan de leden deels overeenkomen met die van SCO.
De bijeenkomst in China komt kort nadat president Trump India een tarief van 50% oplegde omdat deze olie importeert uit Rusland. Een handelswijze waarvan ook de EU wordt verdacht, zij het met omwegen via China. De Amerikaanse maatregelen drijven landen als India en China uit welbegrepen eigenbelang dichter naar elkaar.
President Poetin een van de belangrijke drie
De komst van president Poetin markeert het derde belangrijke land van de organisatie. Met de oorlog in Oekraïne in het achterhoofd is de oorsprong van de SCO leerzaam. In het begin was de SCO de ‘Shanghai Five’, China, Kazachstan, Kirgizië, Rusland en Tadzjikistan. Toen in 1996 nog geen economische samenwerking maar een veiligheidsmechanisme dat werd opgericht om grenskwesties op te lossen. Het vormt een voorbeeld voor hoe een conflictoplossende structuur kan uitmonden in strategische samenwerking, iets waar Europa in relatie met Rusland nog niet aan toe lijkt te zijn.
Waar Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, tijdens haar bezoek aan China afgelopen april uiterst koel werd ontvangen en haar tweedaagse bezoek werd ingekort tot één dag, viel president Poetin een persoonlijke ontvangst ten deel door president Xi Jinping en de First Lady Peng Liyuan.
Rusland werd door de zware Westerse sancties en haatcampagnes jegens het land en haar leiderschap, onbedoeld in de handen gedreven van China. Ofschoon Rusland, en veel Russen, zich onderdeel beschouwt van het Europese continent, begint zij toch aan het idee te wennen dat de politieke en economische banden met Europa voor langere tijd zijn verbroken en dat zij elders haar aansluiting moet vinden. Binnen BRICS, waarvan zij initiatiefnemer is en ook binnen de SCO lijkt het land hierin te slagen. De banden met de nieuwe partners maken dat Rusland de inmiddels 18 Westerse sanctierondes zonder al te veel kleerscheuren is doorgekomen.
Ofschoon de SCO-conferentie twee dagen duurt (zondag en maandag) zal president Poetin nog twee dagen langer in China blijven hetgeen duidt op steeds nauwere banden tussen beide landen, en persoonlijk, tussen Poetin en Xi.
Op 2 september zal Poetin naar Beijing reizen voor gesprekken met Xi over handel, veiligheid, het conflict in Oekraïne en banden met de VS. Dinsdag zal Poetin deelnemen aan evenementen ter gelegenheid van de 80ste verjaardag van de overgave van Japan in de Tweede Wereldoorlog. Ook zal hij naar verwachting zo’n tien bilaterale bijeenkomsten houden met leiders zoals Narendra Modi van India, Recep Tayyip Erdogan van Türkiye en Masoud Pezeshkian van Iran.
Europa, oh, Europa
De positie van Europa en de EU in de wereld verandert snel. Van voorbeeld van een functionerende samenwerking tussen democratieën en ter vergroting van de welvaart van haar burgers, is zij een mokkende, verongelijkte, verzuurde en arrogante oude dame geworden.
Waar zij eerder door diplomatie en gebruikmakend van haar ‘softpower’ invloed op de wereld had, zinkt het continent nu weg in een obsessieve haat jegens Rusland, over het hoofd ziend welke balk in de ogen van haar Amerikaanse vriend steekt (denk aan alle door haar georganiseerde kleurenrevoluties, destabiliseringsacties, invallen, bombardementen en volledige oorlogen). Maar ook deze Amerikaanse vriend, die haar zo noodzakelijke gastoevoer opblies, botert het niet meer.
Dit door geheime diensten aangestuurde continent die de burgervrijheden op historische wijze beperken, is verzonken in wrok, zelfhaat en zelfdestructie. De de-industrialisatie in combinatie met onhoudbare schuldencreatie alsmede de Brusselse corruptie, sloopt het ooit trotse continent. In plaats van een ontmanteling van de huidige Europese Unie en oriëntatie op toetreding tot BRICS, heeft zij een groot deel van de wereld tot vijand gemaakt, inclusief een deel van haar eigen leden in Oost-Europa.
Europa is ziek, en geen arts durft nog herstel te garanderen. Het zullen de volkeren moeten zijn die de ernst inzien en in beweging komen om dit continent weer naar welvaart en vrede te loodsen.
Een ontmanteling van de huidige mediaconglomoraten is daarbij een eerste voorwaarde om te komen tot vrije, kritische en onafhankelijke pers. Zolang zij nog de minds van miljoenen kunnen manipuleren, is er nog geen zicht op verbetering.
Met 5,6% van de wereldbevolking (en in de toekomst verder dalend) en een aandeel in de wereldhandel in goederen van ongeveer 14%, zijn haar hoogtijdagen nu echt voorbij.
Ondertussen gaan SCO en BRICS door. De wereld wacht niet.
