In deze uitzending van 6 december 2024: Bijzondere documentaire over de voorgeschiedenis van de oorlog in Oekraïne, weer excessief politiegeweld in Amsterdam ‚de pandemie‘ vanuit écht links perspectief, wat een jaar, 2024. Een programma van PoppenCast en EZAZ.
Radio Moddergat is de wekelijkse podcast van EZAZ met actuele ontwikkelingen en achtergronden.
Toelichting
Een verloren vrede
Een documentaire van Marie Therese ter Haar en Roy ter Haar. Volledig in eigen beheer gemaakt.
Voor wie nog niet op hoogte is van wat vooraf ging aan deze verschrikkelijke oorlog, is deze documentaire een must. Het berust op meermaals bevestigde feiten.
Ik laat een paar fragmenten horen.
De oorlog in Oekraïne tussen de Verenigde Staten en haar Europese ‘bondgenoten’ sleept zich al bijna 3 jaar voort. Intussen zijn grote delen van Oekraïne kapotgeschoten, 20 miljoen Oekraïners naar het buitenland gevlucht en tussen de 500.000-1.000.000, vaak jonge, mensen onnodig gesneuveld of levenslang invalide.
Maar het Westen wil van geen vrede weten en negeert de diverse pogingen daartoe uit Moskou. Het bedroog Rusland met de zogenaamde MINSK-besprekingen, zoals later toegegeven door Angela Merkel.
Ook in maart 2022, kort na de Russische inval, was de vrede onder handbereik, maar nu echt. Er lag een in Turkije uitonderhandeld principe-akkoord waarbij Rusland zich geheel uit Oekraïne zou terugtrekken onder voorwaarde dat Oekraïne niet in de NAVO zou komen. Ook moest de Russischtalige bevolking hun taal kunnen blijven spreken en de oostelijk oblasten een redelijk mate van autonomie krijgen.
De nieuwe Russische ambassadeur Vladimir Tarabrin hierover.
Een vertrouweling en adviseur van president Zelensky bevestigt het verhaal van de Russische ambassadeur. Volgens hem was neutraliteit van Oekraïne met veiligheidsgaranties voor dat land eigenlijk de enige harde eis van de Russen. Maar Boris Johnson kreeg lucht van de onderhandeling en sommeerde de Oekraïense de besprekingen af te kappen. Er moest worden doorgevochten.
Ik laat nog een fragment horen van deze bijzondere documentaire die Marie Therese ter Haar in eigen heeft gemaakt. Hier over wat ooit de visie van de Russische leiding was.
Ja, moeten we nu hopen op Donald Trump? Misschien inzake Oekraine. En dat zou voor Europa een opluchting zijn. Maar de macht van de VS is niet meer vanzelfsprekend. Zij zal nog diverse registers optrekken om haar mondiale macht te behouden.
Weer excessief politiegeweld in Amsterdam
De politie heeft in Amsterdam op woensdag 13 november weerloze demonstranten opgejaagd en in elkaar geslagen op een donker parkeerterrein in het Westelijk Havengebied. Dat blijkt uit beeldopnamen van getuigen en gesprekken die De Andere Krant heeft gevoerd met slachtoffers. In de Nederlandse media is het excessieve politiegeweld grotendeels genegeerd. Een woordvoerder van burgemeester Halsema erkent dat “de beelden er ernstig uit zien” en zegt dat de zaak “met hoge prioriteit door politie en OM wordt onderzocht”.
Dit schrijft De Andere Krant op 29 november jl.
Het politiegeweld werd op 15 november voor het eerst belicht in een uitzending van het internationale nieuwsmedium Middle East Eye, die te zien is op Instagram. Daarin worden schokkende beelden getoond van weerloze personen die op de grond liggen en door ME’ers met knuppels op hoofd en lichaam worden geslagen. Het gaat om ‘Palestina-demonstranten’ die eerder waren verwijderd van de Dam en met stadsbussen waren vervoerd naar een parkeerterrein ergens in het Westelijk Havengebied. Twee van hen‚ Janneke de Lange‚ een kinderrechtenjurist, en Mohamed Elbastawisy‚ een student uit Egypte die sinds vier jaar in Nederland woont‚ vertellen in de uitzending wat hen is overkomen.
Volgens De Lange ging het niet om een “pro-Palestina” protest‚ maar een “anti-genocide” demonstratie. “Ik was door een joodse vriendin gevraagd te komen. Wij waren absoluut vreedzaam en hebben zelfs zorgvuldig gelet op de woorden die wij gebruikten. Ik ben niet antisemitisch en zal dat ook nooit worden.”
Volgens De Lange ging er op de Dam geen enkel geweld uit van de demonstranten. Ze werden nochtans door de politie gesommeerd om de demonstratie te verplaatsen. Er werden twee stadsbussen ter beschikking gesteld en er werd verteld dat ze naar het Westerpark zouden worden gereden‚ als alternatieve demonstratielocatie. De demonstranten stapten vrijwillig in de bussen. Aangekomen bij Westerpark‚ werden ze niet uit de bus gelaten. Een hulpofficier van justitie vertelde hen via een microfoon dat ze werden “voorgeleid”, herinnert De Lange zich.
Vervolgens werden ze onder begeleiding van politiebusjes weggereden naar een parkeerterrein ergens in het Westelijk Havengebied. Dit was erg beangstigend‚ vertelt De Lange. “Wij hadden geen idee waar we terechtkwamen. Het was donker. Er stonden vrachtwagens op het terrein‚ met chauffeurs erin. De politie liet ons uit de bus. Toen verdwenen ze opeens. Ik vroeg wat er gebeurde maar niemand zei iets. Ik ging terug de bus in. Daar was nog één politieagent. Ik vroeg hem heel netjes wat er gebeurde. Hij reageerde erg defensief. Hij wilde geen antwoord geven.”
Toen verscheen er plotseling een aantal politiebusjes‚ vertelt De Lange. Daar sprongen ME’ers uit‚ in gevechtsuitrusting. “Zij begonnen tegen ons te schreeuwen dat we weg moesten rennen. We hadden geen idee waar naartoe. Ze achtervolgden ons‚ schreeuwden naar ons en sloegen op ons in. Het was heel beangstigend. Ik kon op zeker moment niet verder omdat ik bij water kwam. Toen ik daar weg probeerde te rennen, werd er op me ingeslagen. Ik zag ook andere mensen die klappen kregen met knuppels. Ze sloegen op iedereen in.”
Mohamed kan zich bijna twee weken na de gebeurtenissen nog steeds niet goed concentreren. Hij heeft last van hoofdpijn en duizelingen. Hij voelt zich getraumatiseerd door wat hem is overkomen. “Ik dacht dat ik veilig was in Nederland. Ik voel me nu niet veilig meer. Ik ben op De Dam in de bus gestapt, omdat ik de politie vertrouwde. De politie was erg gewelddadig. Ze jaagden op ons. Alsof het een sport was.”
Het is een schokkend relaas.
‚De pandemie‘ vanuit écht links perspectief
De huidige politiek ‘links-progressieve’ partijen, media en opiniemakers hebben het contact met hun oorspronkelijke machtsbasis verloren. Principes als vrijheid en zelfontplooiing, rechts- en baanzekerheid, economische solidariteit en internationale samenwerking en vrede, hebben plaatsgemaakt voor extreme kapitaalherverdeling van armen naar rijken, afbraak van sociale cohesie en maatschappelijke verbanden, een radicaal autoritaire overheid, mensvervangende technologieën, eenheidsmedia en meningenmanipulatie. Ook zijn oorlog en wapens nu geaccepteerde politieke middelen voor ‘progressief’ denkenden. In onderstaande artikel uit de Berliner Zeitung schetst de Zwitserse historicus en oprichter van Linksbündig Zwitserland, Tove Soiland, de achtergronden van de zogenaamde Covidpandemie vanuit oorspronkelijk links perspectief.
De auteur Tove Soiland pleit voor een politiek-economische interpretatie van de coronacrisis. De kern is de opkomst van een wereldwijde ‘bioveiligheidsstaat’.
De inconsistenties van de Corona-tijd stapelen zich hoog op en zijn al lang goed gedocumenteerd, voor degenen die het willen waarnemen. Dit geldt voor de doeltreffendheid van maatregelen in kwestie, alsmede voor het vermeende gebrek aan alternatieven voor drastische maatregelen zoals lockdowns en de daaruit voortvloeiende “bijkomende schade” die vanaf het begin te voorzien was.
Dit geldt echter ook voor de politieke invloed op het zogenaamd neutrale wetenschappelijke discours, de roemloze rol van het RKI (RIVM van Duitsland, red.) en de daaropvolgende twijfelachtige juridische beslissingen. En het is van toepassing op de discussies over vaccinatie en de verplichting om te vaccineren, evenals voor de nog steeds onopgeloste oversterfte sinds de vaccinatiecampagne begon. Het is bovendien irritant met hoeveel agressieve verdediging en onwetende desinteresse zowel van de mainstream van de medische wereld als de media, tot op de dag van vandaag hebben gereageerd en er grotendeels nog op reageren. Het meest onbegrijpelijke blijft echter de volledige koelbloedigheid, waarmee links nog steeds de rampzalige gevolgen van lockdowns in het globale zuiden negeert.
Dit schrijft Soiland.
Om te zeggen dat de zogenaamde corona-beschermingsmaatregelen hebben gediend om het leven te beschermen, is zo’n beetje gelijk aan het stellen dat het Pentagon dient om het leven te beschermen. De verklaring is niet helemaal verkeerd. In de logica van de bedenkers is het zelfs juist. Deze logica komt voort uit een militaire manier van denken, die zich heeft ontwikkeld in het kader van een complex van supranationele netwerken, die we nauwelijks kennen en waar we veel te weinig aandacht aan besteden.
Deze netwerken verbinden internationale organisaties zoals de WHO, GAVI, CEPI of de Eco Health Alliance, megastichtingen zoals de Rockefeller Foundation of de Bill & Melinda Gates Foundation en – vaak verbonden met de militaire – onderzoeksinstellingen zoals het Center for Health Security aan de Johns Hopkins University, een complex dat meestal en enigszins eufemistisch wordt aangeduid als een publiek-privaat partnerschap en dat ik verwijzend naar Simon Elmer als Global Biosecurity aanduidt. Het is belangrijk om te begrijpen dat de natiestaten uitvoerend zijn voor de concepten van de Global Biosecurity State, zij zijn niet de actoren zelf.
Het sociale beeld van dit militaire denken stelt bijvoorbeeld dat de samenlevingsproblemen niet in de eerste plaats politiek van aard zijn, maar moeten worden opgevat als een kwestie van veiligheid en uitsluitend technologische oplossingen vereisen. De problematische bedreigingen zijn sociale onrust en natuurlijke virussen of bioterrorisme. Er is geen verschil in dit systeem tussen sociale conflicten en natuurgebeurtenissen, omdat beide om dezelfde antwoorden vragen.
Het lijkt er op dat dit bioveiligheidsdenken op verschillende niveaus voorziet in wat het door crises geteisterde kapitalisme momenteel nodig heeft. Of anders gezegd, dit denken past in bepaalde mate bij crisisbeheersingsstrategieën van het laat-kapitalisme. Deze crisis kent vele aspecten, maar die allemaal rond een kernprobleem draaien: het kapitalisme verkeert al geruime tijd in een seculiere stagnatie*, waardoor de winst in de producerende industrie nauwelijks op peil te houden is. Aangezien de winst per aantal geproduceerde stukken voortdurend afneemt als gevolg van de rationalisatie, blijft alleen de volume-uitbreiding van de productie over. Omdat we allen van mobiele telefoons zijn voorzien, wellicht nog een tweede koelkast kunnen gebruiken, maar niet voor zeven, stuit deze volume-uitbreiding uiteindelijk niet alleen op een ecologische limiet. Marx noemde dit het ‘tendentiële val van de winstvoet’.
Het belangrijkste punt lijkt mij echter dat deze ontwikkeling een zeer specifieke vorm van onderdrukking van opstand is door isolatie en manipulatie van perceptie. Dit gaat in het bijzonder ook over het voorkomen van rellen: geïsoleerd voor het scherm en volledig verward, omdat we door de permanente informatievloed (die ons altijd tegelijkertijd onwetend maakt), niet langer in staat zijn om te formuleren wat onze zorgen en belangen eigenlijk zijn. Dit is niet langer nodig, want een taskforce en een crisiseenheid hebben in plaats daarvan al lang de het articuleren van onze behoeften op zich genomen. Als geen enkel onderwerp meer politiek en de samenleving slechts een biotechnologisch probleem is, dan is er geen behoefte meer aan politieke articulatie.
Het echte gevaar lijkt mij daarom momenteel minder van rechts uit te gaan dan door deze toch al moeilijk te begrijpen en daarom nauwelijks tastbare aspecten van linkse waarden, kapitaalbelangen en supranationale, westers kapitalistische netwerken, die zich samen hebben gevonden onder het gedachtegoed van Biosecurity. Een gevaar dat zich weet te vermommen als een links project onder het mom van “het leven beschermen” en een beroep doet op solidariteit, ook al is het waarschijnlijk de meest uitgebreide aanval van het kapitaal op ons leven in de geschiedenis van het kapitalisme tot nu toe.
Laten we terug gaan naar het begin: de beschrijving van de opkomst van een nieuwe manier van regeren is geen samenzweringstheorie. Laten we niet de fout maken om onszelf te beroven van enige mogelijkheid van kritische sociale theorie uit angst voor een dergelijke framing. Dit zou betekenen dat we de denkwijze van bioveiligheid volgen, die wil dat de samenleving al lang wordt vervangen door iets puur biotechnologie.
Het artikel is langer dan ik zojuist voorlas. Kijk dus op de website om het hele artikel te lezen.
Wat een jaar, 2024. Een programma van PoppenCast en EZAZ
Het jaar 2024 in 120 minuten en presentatie DDR-Berlijn
Peter en Paul spreken met boeiende gasten over 2024 en alvast over 2025.
De gekkigheid die in 2020 een aanvang nam is er ook in 2024 niet minder op geworden. Angstzaaierij, onzin-journalistiek, verwarring, toenemende censuur en een kabinet dat in opdracht van de NAVO handelt, wie had dat nog in 2019 kunnen bedenken?
Peter van PoppenCast en Paul van EZAZ radio moddergat spreken met een aantal boeidende gasten over dit jaar 2024 en blikken alvast vooruit naar 2025.
We spreken over de grote verbouwing van Nederland, de verschuiving in mondiale machtsverhoudingen (Rusland en BRICS) en de geestestoestand van de Nederlanders.
U kunt bij de uitzending/opnames zijn.
Deze opnames vinden plaats in De Thermiekbel boven Arnhem, misschien wel het mooist gelegen restaurant van Gelderland.
Het event vindt plaats vrijdag 20 december van 14:00-16:00 uur.
Ruime en gratis parkeergelegenheid.
De kosten van het bijwonen van het event kost €5,00. Aanmelden is niet nodig.
LET OP: Dezelfde avond zal Paul zijn presentatie geven over de vraag wordt of is Nederland DDR2.0? Het wordt een visuele rondleiding door de fascinerende stad Berlijn.
Tussen beide events kunt u heerlijk dineren in het restaurant.
Informatie en aanmelding voor de presentatie kan via ezaz.nl/ddr.
Meer uitzendingen
Podcast by EZAZ
Dit is aflevering 158 van Radio Moddergat en we schrijven 20 december 2024.
In deze uitzending:
– Duitsland gaat naar de stembus
– Europa kan alleen succesvol zijn mét Rusland
– Opgevallen op X
– UFO’s nieuwe angstcampagne
– Koers2030
