Drie jaar moesten Duitsers tegen alle onderdrukte wetenschappelijke kennis in met medische maskers door het leven. In alle binnenruimten en openbaar vervoer werd de draagplicht streng gehandhaafd. Maar nu is de door velen als terreur beschouwde verplichting voorbij. Mensen kunnen weer reizen in het openbaar vervoer zonder dit adembenemende, het milieu en de gezondheid beschadigende kleinnood. In Berlijn vieren ze dat op geheel eigen wijze. Al zijn sommigen zo geintimideerd dat ze ondanks de vervallen plicht het masker niet durven af te zetten.
Foto: S-Bahn Berlijn: Niet iedereen durft het masker af te zetten.
Na bijna drie jaar kwam er in de nacht van 1 op 2 februari 2023 een einde aan de verplichting een masker te dragen in het Berlijnse openbaar vervoer. Als dat geen reden is om te vieren, dachten Berlijners. En waar kun je dat het beste vieren? In de U/S-Bahn, Strassenbahn en in de bus, natuurlijk.
Al direct was er in Duitsland sprake van een plicht tot het dragen van een mondkapje, in Covid-Duits Mund- und Naseschutz. Nergens werd de angst voor het virus zo hoog opgevoerd als bij onze oosterburen. Net zoals bij ons werden dagelijks de doden- en besmettingscijfers de huiskamers in geblazen. En zoals in veel landen waren kranten, radio en televisie, en niet te vergeten talloze internetsites, druk doende de angst tot maximumhoogte op te voeren.
Waarom de angst in Duitsland meer post vatte dan in veel andere landen en zeker vergeleken met ons land, is omdat Duitser van karakter meer angst in zich draagt en meer zekerheid zoekt. Het glas is bij Duitsers eerder half leeg dan half vol. Weersvoorspellingen zijn altijd aan de sombere kant. Dat Duitsers gezagsgetrouwer zijn, is zeker een andere factor.
Toch is er ook een andere kant aan dat Duitse karakter. Een deel van de Duitse bevolking kwam al snel na de start van Covid in de benen. Met grote moed en inzet, en de machtige overheid trotserend, werd in elke stad week-in-week-uit gedemonstreerd. Bekijk maar eens deze actuele demonstratiekalender.
De aftrap voor al deze demonstraties werd in augustus 2020 gegeven met twee grote demonstraties in Berlijn.
De Duitse inzet voor het Coronaverhaal begon al met de benoeming op aandrang van Berlijn van Ursula von der Leyen als voorzitter van de Europese Commissie. Terwijl de eerste verkiezingen in het bestaan van de Europese Unie de Nederlander Frans Timmermans als winnaar voor het voorzitterschap had aangewezen, besliste Angela Merkel anders. Tijdens Covid zou blijken waarom Von der Leyen voorzitter moest worden: haar nauwe banden met de Duitse farmacie. Het is vooral het Duitse BioNtech dat als patenthouder van de mRNA-techniek miljarden aan royalty’s heeft opgestreken.
De extreme druk op inenten betekende dan ook grote winsten voor de Duitse farmasector. De maskerdwang was onmiskenbaar een onderdeel van de pressie die op de Duitser burger werd uitgeoefend om zich te laten inenten.
De Duitsers kunnen weer ademhalen. Opgelucht zullen de Duitsers niet zijn. In een oorlog gedwongen en verstoken van betaalbaar Russisch aardgas dreigt het land haar industriële basis te verliezen en zitten honderdduizenden Duitsers in de kou.
Voorlopig is het nog even feest in de Berlijnse U/S-Bahn. Aan het eind van de rit was er vuurwerk met brandende maskers.
