De schokkende conclusies over de sabotage van Nordstream van de Zwitserse natuurkundige Dr Hans-Benjamin Braun (PhD) waren al eind 2023 bekend, maar bleven voor velen onopgemerkt omdat zijn presentatie voor een select Zwitsers publiek was. Zijn bevindingen zijn grondig onderbouwd en werpen een nieuw licht op de grootste industriële sabotage na die op de eveneens Russische Yamal-gasleiding in 1982.
Nieuw inzicht in de sabotage van Nordstream
Het was december 2023 in het Zwitserse Kloten dat tijdens een “sociaal-politieke evenement met inbreng, discussies en culinaire hoogtepunten”, de presentatie Dr Hans-Benjamin Braun het serviesgoed op de met damastkleden gedekte tafels deed trillen. Behalve een video van de presentatie met een kleine 80.000 views, bleef het angstvallig stil. Hij stuurde zijn wetenschappelijke rapport naar de NAVO en talrijke andere officiële instanties, maar er kwam geen reactie.
Dr Hans-Benjamin Braun is natuurkundige met een focus op kwantumfysica, statistische fysica met toepassingen in materiaalwetenschappen. Hij werd in 2014 geëerd met een IEEE Distinguished Lecturer Award voor zijn werk in Topology en Quantum Magnetism. Braun heeft een lange lijst van technisch-wetenschappelijke publicaties op zijn naam staan. Toch is hij voor velen een onbekende.
Volgens Braun kan de sabotage op de Nordstream gasleiding niet met conventionele explosieven hebben plaatsgevonden. Ook meent hij te kunnen bewijzen dat de aanslag niet alleen tot doel had de aardgasleveranties van Rusland aan Europa te stoppen.
Aanslag in de ‘NAVO-zee’
De ware toedracht van de sabotage wordt vertroebeld door vingerwijzing naar Oekraïne die een aantal mannen op een zeilboot op missie zou hebben gestuurd om de grootste industriële sabotage van de laatste decennia te maskeren. Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid moet echter een coalitie van een aantal NAVO-landen, vrijwel zeker onder leiding van de Verenigde Staten verantwoordelijk worden gehouden.
De omstandigheid dat voorafgaand aan de sabotage van 5-17 juni 2022 er een grootscheepse NAVO-oefening onder de naam ‘Baltops’ in het gebied van de latere explosie plaatsvond, wordt in de actuele geschiedschrijving als niet relevant weggelaten.
De NAVO schrijft hierover:
“BALTOPS 22: Een perfecte gelegenheid voor onderzoek en het testen van nieuwe technologie.” Zo kondigt de NAVO de oefening op een nu verborgen pagina aan.
Verder schrijft zij: “Een belangrijk aandachtspunt van BALTOPS elk jaar is de demonstratie van de mijnenbestrijdingscapaciteiten van de NAVO, en dit jaar blijft de Amerikaanse marine de oefening gebruiken als een gelegenheid om opkomende technologie te testen.”
“Ter ondersteuning van BALTOPS werkte de zesde vloot van de Amerikaanse marine samen met onderzoeks- en oorlogsvoeringscentra van de Amerikaanse marine om de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van mijnenjachttechnologie met onbemande onderwatervoertuigen (UUV’s) naar de Baltische Zee te brengen om de effectiviteit van het voertuig in operationele scenario’s te demonstreren.”
“Het experiment werd uitgevoerd voor de kust van Bornholm, Denemarken, met deelnemers van het Naval Information Warfare Center (NIWC) Pacific, het Naval Undersea Warfare Center (NUWC) Newport en Mine Warfare Readiness and Effectiveness Measuring (MIREM) – allemaal onder leiding van Task Force 68 van de Amerikaanse Zesde Vloot.”
Het oefenen met de UUV (Unmanned Underwater Vehicle) zou 200 uur aan informatie over de bodemstructuur hebben opgeleverd. De aanwezigheid van de NAVO rondom de plek van de latere explosie, en enkele maanden voorafgaand hieraan, is nog geen bewijs dat de NAVO de dader is van de sabotage. In aanvulling op de ’toevalligheden’ is het goed te weten dat het gehele gebied van de Baltische Zee ook wel schertsend ‘NAVO-zee‘ wordt genoemd omdat niemand in dit gebied ongezien actief kan zijn.
Meetbaar tot op de Noordkaap
De explosie was van ongekende kracht. De media spraken van explosieven van 500 kg. Volgens Braun is dat onmogelijk. De explosie werd tot op de Noordkaap, 1.800 kilometer er vandaan, gemeten. Hij denkt eerder aan een kracht overeenkomend met 200 ton TNT. Dat is volgens Braun een aanwijzing dat een explosie van een conventioneel explosief niet waarschijnlijk is.
Ook ziet hij dat de golvenvorm van een conventionele explosie weinig gelijkenis vertoont met een nucleaire onderwaterexplosie. Onderstaand een opname van een vergelijkbare (niet Nordstream) ondergrondse nucleaire explosie.
Seismologisch is er ook nog een verschil tussen een onderwaterexplosie met een conventionele bom en met een nucleair explosief. De laatstgenoemde laat direct aan het begin een scherpe uitslag van de seismograaf zien, daar waar de conventionele bom een patroon laat zien die opbouwt.
Een andere opmerkelijke stellingname van Braun is dat de veroorzaakte schokgolf een specifieke en beoogde richting had, namelijk naar de Russische enclave Kaliningrad, een restant Russisch gebied dat ingeklemd ligt tussen Polen en Letland.
Dat zou zijn gebeurd door de explosieven op dat deel van de Nordstream te plaatsen dat tevens het begin is van een onderwaterkloof van 50 kilometer lengte en die in de richting van de Russische enclave loopt. Dat maakt Braun op uit detonatie-energie van het explosief die volgt uit zowel de seismische gegevens als de hydrodynamische details. Daarmee zou volgens Braun ook een politiek signaal zijn afgegeven aan Rusland, waarmee tevens kan worden uitgesloten dat Rusland achter de sabotage zat.
Braun schrijft in zijn rapport: “In het naburige Poolse Suwałk werden seismische amplitudes geregistreerd die het 1.000-voudige waren van wat verwacht wordt van een magnitude 3.9 gebeurtenis op die afstand van het epicentrum. Infraroodsatellietbeelden van aërosolen die een paar uur na de explosie werden genomen, tonen een wolk die zich in windrichting over meer dan honderd kilometer uitstrekt naar het Zweedse vasteland, terwijl de aangrenzende kuststad Karlskrona in de uren daarna een korte periode van milde regenval vertoonde. Hydrodynamische satellietgegevens tonen het ontstaan van een sterke onderwaterstroom nabij de oceaanbodem (op 60 m diepte) weg van de plaats van de explosie, samen met een aanzienlijke terugstroming in de volgende uren.”
Vreemd genoeg spreekt Braun niet over radioactiviteit die bij de explosie(s) moet zijn vrijgekomen. Het kan zijn dat er sprake is geweest van een zogenaamde ‘pure fusiebom’. Pure fusiebommen zijn kernwapens die een fusiereactie produceren zonder de hulp van een splijtingsbom. Dit type bom zou geen significante radioactieve neerslag vrijgeven.
Een roekeloze daad van agressie
De ontdekking dat er sprake zou zijn van een nucleaire bom schokte Braun. Het lijkt erop dat de Verenigde Staten en vermoedelijk Verenigd Koninkrijk een signaal naar diverse landen heeft willen afgeven: ‘Wij zijn in staat om in jullie achtertuin te navigeren en er een thermonucleaire explosie van grote kracht te initiëren’. Men had immers ook kunnen kiezen voor conventionele explosieven van gelijke kracht. Naast een signaal aan Rusland, kunnen ook China, Noord-Korea bedoeld zijn.
De aanslag had daarmee niet alleen het doel om Europa van Russisch gas af te sluiten, maar ook aan de wereld te laten zien waartoe de VS bereid is. Het gegeven dat media en publiek ongeïnformeerd blijven over deze mogelijke nucleaire aanslag, wil niet zeggen dat de gespecialiseerde diensten in voornoemde landen niet begrijpen wat zich hier heeft afgespeeld en hoe zij dat moeten verstaan.
Met deze oorlogsdaad tegen Rusland en Europa heeft de VS de drempel verlaagd om nucleaire wapens in de strijd te werpen. En tegenreactie van nucleaire aard is uitgebleven. Dat zegt veel over de terughoudendheid van het Kremlin.
Braun heeft talrijke media, politici, internationale instanties over zijn bevindingen aangeschreven. Op enkele uitzonderingen na, reageerde vrijwel niemand.
Beluister ook onze wekelijkse podcast van Radio Moddergat
Podcast by EZAZ
Radio Moddergat #172 -2025-03-28 by EZAZ
