Een spelend kind is gisteren bij de Piramide van Austerlitz door een wolf aangevallen en werd door de wolf meegesleurd. Het kind heeft lelijke verwondingen opgelopen. Als er geen moedige omstanders waren geweest die met stokken op het beest insloegen totdat het het kind losliet, was het zeker anders afgelopen. De burgemeester van gemeente Woudenberg roept nu op om zoveel mogelijk uit het bos te blijven. Een pleidooi om de wolf nu definitief tot exotisch en gevaarlijk dier te verklaren kwam niet uit het gemeentehuis.
Media durven ‘wolf’ niet te noemen
“De 6-jarige jongen die vanmorgen vermoedelijk door een wolf werd aangevallen in de Utrechtse bossen, is weer thuis. Hij liep verschillende wonden op, die zijn verzorgd in het Universitair Medisch Centrum (UMC) in Utrecht waar hij met een ambulance naartoe was gebracht. De provincie kreeg eerder vandaag melding van een mogelijk bijtincident met een wolf. Dat zou gebeurd zijn tijdens het spelen nabij de Pyramide van Austerlitz.” Aldus een bericht op de NOS. (accentuering, red.)
De NOS kan het nog niet geloven, een 6-jarige jongen ‘vermoedelijk’ aangevallen. Dat ‘zou zijn gebeurd’. Er is sprake van een ‘mogelijk bijtincident’.
Geen verontwaardiging, vragen aan de autoriteiten die maar geen maatregelen willen nemen. ‘De wolf’ valt in de reeks ‘gestuurde’ onderwerpen zoals covid, de prikken, klimaat, Oekraïne, NAVO waarover met meel in de mond moet worden gesproken. Het zijn agendagedreven onderwerpen waarin de ‘journalistiek’ onvrij is om zich kritisch uit te laten.
Het was wachten op een dergelijk incident. De wolven worden niet bejaagd en kunnen zich ‘natuurlijk’ uitbreiden. Ze raken gewend aan menselijke nabijheid en de dag moest komen dat een kind het slachtoffer zou worden.
Tot op heden waren het ‘maar’ paarden en schapen die om niets werden doorgebeten. Zoals van deze hobbyboer. Het bericht haalde alle media. Een hobbyboer die zijn schapen tegen een wolf wilde beschermen werd zelf aangevallen door de wolf. Uiteindelijk werd het dier doodgeschoten. Faunabescherming vindt dat “dit misdrijf niet onbestraft mag blijven“. Toen kon nog worden gezegd, had de boer maar een afrastering moeten plaatsen. Hoe doe je dat met kinderen?
Het geeft aan dat de wolf als dier in Nederland en dan vooral op de Veluwe voortdurend strijd oplevert tussen liefhebbers van de wolf, faunabeschermers, provincie Gelderland en gedupeerde boeren.
Sinds 2015 zijn de wolven terug in Nederland. De eerste meldingen van zwervende wolven kwamen uit Duitsland. Sinds 2019 leven de dieren ook op de Gelderse Veluwe, hier zijn ook welpjes geboren. Al sinds 1996 komen er weer wolven in ons buurland Duitsland voor. De reden hiervoor kan zijn gelegen in de val van de Berlijnse Muur en dan vooral het IJzeren Gordijn, een 1.800 km lange dubbeluitgevoerd hekwerk dat Oost- en West-Europa in de Koude Oorlog van elkaar scheidde. Met het opruimen van dat hek konden wolven, die al langer leefden in gebieden in Polen en Oost-Duitsland hun weg vinden richting westen.
Nadat daar in 2000 de eerste voortplanting werd geconstateerd heeft er een snelle uitbreiding van het leefgebied van de wolf plaatsgevonden.
Wolven komen nu in Europa op diverse plaatsen voor: van Scandinavië tot in Spanje en Italië en vooral in Oost-Europa. In 2017 bestond de Europese populatie uit 10 gescheiden populaties met ongeveer 12.000 individuen (zonder Wit-Rusland, Europees Rusland en Oekraïne), verspreid over een gebied van ca. 800.000 km2 in 29 landen. Een kleine 10.000 daarvan komt voor binnen de Europese Unie.
Sinds 2015 meer dan 4.000 meldingen
Het aantal sinds 2015 in Nederland gemelde en geregistreerde waarnemingen van de wolf is al de grens van 4.000 gepasseerd. Daarbij gaat het om directe waarneming van een wolf of het vinden van zogenaamde wolvenkeutels. De organisatie BIJ12, die voor provinciale overheden de schade door in de natuur levende beschermde dieren registreert en zo nodig vergoedt, houdt het aantal meldingen al sinds 2015 bij.
De wolf is een internationaal beschermde diersoort. Het opzettelijk doden, vangen of verstoren van wolven is verboden op grond van artikelen 3.5 en 3.6 van de Wet natuurbescherming.
Momenteel zijn er op de Veluwe geen gebieden meer waar de wolf niet voorkomt. Een kaart van BIJ12 laat dat zien. Nationaal Park de Hoge Veluwe is een uitzondering. Daar komt de wolf officieel niet voor. Officieel, want de wolf is daar toch gesignaleerd. In het park is de wolf niet gewenst. Het bestuur heeft zelfs de peperdure wildwissels, waardoor wild veilig over de wegen naar andere delen kunnen lopen, afgesloten uit angst voor de wolf. En toch loopt hij ook op de Hoge Veluwe rond. Mogelijk is dit veroorzaakt doordat actievoerders, aanhangers van de wolf, gaten in het hek hebben geknipt waardoor de wolf het Nationale Park konden binnengaan.
Hele Veluwe al onder wolvenpopulaties verdeeld
Volgens het Interprovinciaal Wolvenplan uit 2019 zijn er 5 fases te onderscheiden van de herintrede van de wolf in Nederland:
fase 1: er bevindt zich (af en toe) een zwervende wolf in Nederland;
fase 2: er bevindt zich een territoriale wolf in Nederland;
fase 3: er bevindt zich een territoriaal wolvenpaar in Nederland;
fase 4: er bevindt zich een territoriaal wolvenpaar met jongen in Nederland;
fase 5: we bevinden ons tien jaar na deze eerste voortplanting.
Inmiddels zijn wij voorbij fase 4: op het hele Veluwegebied komen nu verspreid wolvenpopulaties voor. Wolvenkenners kennen de diverse territoria. Immers wolven zijn gebonden aan een eigen territorium.
In het interprovinciaal Wolvenplan wordt erkend dat wolven overlast en schade kunnen veroorzaken. In een schema worden de diverse stadia van overlast uitgewerkt.
Wolven kunnen een gebied in een Natura 2000-gebied veranderen
Als een rondtrekkende wolf zich vestigt en een roedel vormt in een primair agrarisch gebied – bijvoorbeeld de Flevopolder – dan kan vanuit Brussel al snel de verplichting volgen om het leefgebied van die roedel aan te merken als Natura 2000-gebied voor de wolf. „Ik denk dat maar heel weinig boeren dit beseffen”, waarschuwt natuurbeschermingsjurist Arie Trouwborst.
„In de Habitatrichtlijn geldt dat de dynamiek van de betrokken soorten leidend is”, benadrukt de rechtsgeleerde. „Daar waar de wolf zich vestigt, moet ie beschermd worden. En zeker als het tot voortplanting komt, kan al snel de verplichting volgen om het leefgebied van de roedel aan te merken als Natura 2000-gebied voor de wolf.”
Naast het zogenaamde stikstofprobleem, wordt de boer dus ook bedreigd door de wolf: als zijn schapen of kippen niet worden aangevallen, kan de aanwezigheid van wolven in zijn gebied ertoe leiden dat zijn bedrijf in een Natura 2000-gebied komt te liggen en dus ook aan extra regels moet voldoen.
Hybride wolf in opkomst
Volgens het Interprovinciaal Wolvenplan staat de veiligheid van de mens voorop. Toch lijkt dat in de praktijk anders te liggen. Een fervent natuurkenner en wandelaar vertelde ons onlangs dat hij oog-in-oog stond met een zogenaamde ‘hybride wolf’. Dat is een wolf die zich gekruist heeft met een hond. Door die kruising verandert het karakter van de wolf. Ook kan hij iets groter zijn dan zijn niet-gekruiste soortgenoten.
Wolf-hond hybride (kortweg hybride) is een term die wordt gebruikt om de nakomelingen aan te duiden die het resultaat zijn van een paring tussen een wolf en een huishond. Sommigen gebruiken de term wolf-hond hybride en wolfhond door elkaar, maar er is een belangrijk onderscheid tussen de twee. Wolfhonden zijn niet altijd hybriden, en het wordt vaak gebruikt om een gedomesticeerde hond met een relatief recente wolf voorouders te beschrijven.
Het gedrag van een hybride wolf is aanzienlijk anders dan van haar niet gekruiste soortgenoot. Het dier blijft een roofdier, maar is in karakter meer geneigd een mens te naderen. Het gedrag van zo’n kruising is dan ook minder voorspelbaar. “Eventuele agressieve neigingen bij de hybride kunnen door angst worden veroorzaakt en kunnen als zodanig onvoorspelbaar en moeilijk onder controle te houden zijn“, schrijft het International Wolf Center in de Verenigde Staten.
Het Interprovinciaal Wolvenplan schrijft hierover: “Het is in het belang van behoud van de soort (wolf) dat hybriden uit de populatie worden weggenomen. Hybriden hebben een verhoogde kans op probleemgedrag en bovendien vervagen ze het soms toch al moeilijk zichtbare onderscheid tussen wolf en hond.
Probleem kan zijn het ‘op afstand’ herkennen van een hybride, maar DNA-onderzoek kan uitsluitsel geven. Voor het verwijderen van een hybride exemplaar is een provinciale ontheffing nodig.“
Gedrag hybride wolf is onvoorspelbaar
Dat ondervond ook bovengenoemde natuurkenner die onlangs op een niet te noemen lokatie oog-in-oog stond met zo’n hybride wolf. “Hij was grijs en groter dan de andere wolven die ik had ontmoet. De meeste wolven lopen door als ze me zien. Ze zijn niet geïnteresseerd in mensen. Maar deze stapte zonder aanleiding op mij af en bleef op 20 meter afstand in een dreigende houding staan. Ik had mijn fotocamera in mijn rugzak, maar durfde geen beweging te maken. Na hem een poosje strak aangekeken te hebben, liep ik voorzichtig achteruit. De hybride wolf aarzelde of hij wel weg zou gaan. Zichtbaar geïrriteerd liep de wolf uiteindelijk langzaam weg.”
Deze wandelaar, die de Veluwe in alle uithoeken kent, zo ook waar de onderscheiden wolvenpopulaties zich ophouden, meldde het voorval bij de diverse beheerders. Maar zijn melding werd niet serieus genomen.
Naarmate de wolf langer in Nederland aanwezig is, wordt de kans op hybridisering steeds groter. Zeker in het in hoge tempo waarin het aantal inwoners toeneemt.
Een ontmoeting met een wolf
Een wolf tegenkomen kan een opwindende ervaring zijn. De kans erop in Nederland wordt steeds groter. Toch is het goed een paar zaken in het oog te houden bij een onverwachte ontmoeting. Kenners adviseren:
- Loop niet op de wolf af;
- Leg geen voedsel neer of laat voedsel zien of ruiken;
- Ga niet schreeuwen of woeste gebaren maken, de wolf kan schrikken en weglopen, maar kan het ook als een aanval opvatten;
- Sta even stil, observeer wat de wolf doet, meestal loopt hij ongeïnteresseerd weg;
- Blijft de wolf staan, loop dan zelf rustig achteruit, totdat de afstand groot genoeg is om verder te wandelen;
- Houdt kleine kinderen vast, laat ze niet op de wolf aflopen.
Blijf thuis!
Het zal veel regelmatige wandelaars zijn opgevallen dat steeds meer natuur voor mensen ontoegankelijk worden gemaakt. Met verboden, onder water zetten of door met bomen paden te blokkeren. De mens wordt verdrongen uit de natuur.
Natuurorganisaties, voor een groot deel levend op belastinggeld en subsidies, beschouwen de natuur steeds meer als een botanische tuin waarin met hulp van flinke subsidies ‘wensnatuur’ kan worden gerealiseerd.
Ondertussen wordt de wolf, die zou zijn komen aanlopen uit Oost-Europa, als een heilige behandeld. Terwijl wilde zwijnen, reeën en edelherten onder wildbeheer vallen, krijgen wolven vrij baan. Ondertussen worden wolven gemeld in woonwijken gelegen aan bosranden. Dus ook daar kinderen binnenhouden!
Het wordt tijd dat de wolf wordt verbannen uit Nederland. Met een land dat met 200.000 inwoners per jaar groeit, op weg naar de 20 miljoen, een totaal versnipperde ‘natuur’, is een wolf ongewenst. Het is een wild dier, agressief en onvoorspelbaar.
De natuurorganisaties die dit blijven verdedigen dragen de verantwoording voor deze aanval in Woudenberg. Het wachten is op een incident waarbij er geen twee moedige omstanders zijn. Als het kind in Woudenberg die hulp niet had gekregen, was het mogelijk heel erg fout afgelopen.
We moeten ons afvragen of de natuurorganisaties zoals Natuurmonumenten, alle provinciale landschappen en Staatsbosbeheer die de wolf blijven verdedigen wel de financiële steun van de leden en belastingbetalers verdienen.
Als een wolf uit zichzelf op u afloopt, meld het incident dan bij de beheerder én het landelijk meldpunt.
Meer over de wolf vindt u op deze website.
