Jakob de Jonge is kunstenaar en vredesactivist. Inderdaad de broer van de minister. In een interview met Niels Lunsing van De Andere Krant pleit De Jonge voor een snelle beëindiging van de oorlog in Oekraïne: “We beseffen niet welk risico we lopen”.
Deze oorlog is een groot risico
De huidige oorlog in Oekraïne lijkt vooralsnog ver weg. Er vallen geen bommen op Nederlandse steden. Wel zijn in de strijd naar schatting al meer dan 200.000 Oekraïense militairen, veel jongeren, gedood. Ook aan Russische kant zijn de verliezen groot.
Jakob de Jonge vertegenwoordigt een ander geluid, vooralsnog een tamelijk eenzaam geluid. De Jonge pleit voor snelle vrede waar media en politiek unisono meer wapens en een voortduring van de oorlog voorstaan.
Naast kunstenaar is De Jonge ook actief binnen het The Hague Peace Project.
De oorlog moet snel eindigen, aldus de Jonge. “We beseffen niet welk risico wij lopen“. Het geluid voor vrede moet in dit stadium van de oorlog een breder podium krijgen, wat De Jonge bij de grote mediakanalen vooralsnog niet lukt.
“Wij hebben nu een houding van wij zijn stoer en tough en we gaan Poetin verslaan. En dat is een houding die volgens mij leidt tot een potentiële catastrofe; die nu al leidt tot een catastrofe voor de Oekraïeners.”
Volgens De Jonge moet die houding, die perceptie op dit conflict veranderen. “Waarom die houding nu niet verandert is omdat mensen eenzijdig geïnformeerd worden.”
De Jonge die weliswaar zorgvuldig formuleert schuwt heldere stellingnames niet. “Van de VS was het al van tevoren duidelijk, Rusland is niet onze partner waarmee we vrede hebben gesloten, maar is de verslagen partner die wij nu gaan onderwerpen.” Dat is wat volgens De Jonge achter deze oorlog schuil gaan en aan de orde moet komen.
Waar is het budget voor vrede?
De Jonge ziet dat de wereld “miljarden en miljarden” investeert in oorlog, maar “waar is het budget voor vrede?’ Deze oorlog is volgens De Jonge een keuze: “er zitten mensen aan de knoppen, dit kan écht anders.”
De Jonge hekelt het over lange jaren opgebouwde vijandbeeld van Moskou en Kremlin.
Hij schetst het beeld van Poetin als “een groot kwaad” dat zelfs binnen de vredesbeweging bestaat. De Russische inval blijft juridisch “agressie“. Als kunstenaar krijgt hij van deze tijd geen inspiratie of het moet “anti-inspiratie” zijn.
In het gesprek gaat De Jonge in op wat nu ‘links’ of ‘rechts’ is. Het zijn in deze tijden verwarrende termen en noemt het opmerkelijk dat waar je vredesactivisme van ‘links’ zou verwachten, dat nu komt van partijen die ‘extreemrechts’ worden genoemd zoals Forum voor Democratie.
De Jonge waarschuwt dat er twee grootmachten tegenover elkaar staan, die beiden over grote arsenalen kernwapens beschikken. De risico’s van een nucleaire escalatie is nu groter dan ten tijde van de Koude Oorlog. Volgens De Jonge hadden de beide grootmachten toen meer respect voor elkaar. Dat is nu niet het geval wat beide roekelozer maakt.
Oekraïne is het slachtoffer
In afwijking van de heersende zienswijze ziet De Jonge dit conflict als een proxy-oorlog tussen de VS en Rusland waarvan Oekraïne het slachtoffer is.
“Oekraïne is niet het enige slagveld. Syrië was een eerder slagveld tussen deze zelfde machten. Je ziet dat het Westen probeert andere conflicten op te warmen zoals Servië, Georgië, Kazachstan, Wit-Rusland. En dat is dezelfde strijd.“
Dat de meeste mensen die gevaar niet zien komt door wat De Jonge noemt “gebrekkige media die niet in staat zijn mensen bewust te maken in welke wereld wij momenteel leven“.
Met dit interview wil De Jonge meer bewustzijn voor een andere zienswijze op dit inmiddels zeer gewelddadige conflict.
De Jonge verwijst in het interview naar Michael Hudson, research professor of Economics at University of Missouri.
