Duitsland heeft gekozen. Met het CDU als eerste en de AfD als tweede partij is de gespletenheid van het land duidelijk geworden. De naar schatting 12 miljoen Duitsers die uit zorg voor de toekomst van hun land op de AfD hebben gestemd hebben het nakijken. Niemand waagt het om met hen samen te werken. Frustratie en politieke en maatschappelijke onrust liggen op de loer.
Foto: Brandenburger Tor (EZAZ)
Polarisering : CDU nummer 1, AfD nummer 2
Met 84% hadden deze verkiezingen een zeer hoge opkomst. Er waren duidelijke winnaars en verliezers.
Het was gisteravond tot laat spannend. Gaat de partij van Sahra Wagenknecht (BSW) meedoen in de zetelverdeling en komt ze op of boven de kiesdrempel van 5% of niet. De omroepen ARD en ZDF hielden er bij de prognoses opvallender wijze de hele avond verschillende cijfers op na: ARD hield het voor BSW op 4,9% en het ZDF op 5%. Een verschil van 0,1%, maar met grote gevolgen. Immers mét BSW zouden Union en SPD geen meerderheid kunnen krijgen omdat BSW een deel van de 630 zetels zou gaan bezetten. Met 4,972% haalde Sahra Wagenknecht (BSW) net niet de verkiezingsdrempel waardoor BSW niet meedoet in de zetelverdeling.
Dit zijn de cijfers:
Het CDU van Blackrockman Friedrich Merz is samen met haar Beierse zusterpartij CSU, (samen Union) met afstand de grootste partij met 28,5%.
Tweede partij wordt de AfD, de zo fel in de media en politiek bestreden anti-immigratiepartij. Zij kregen 20,8% van de stemmen.
Die Linke van Heidi Reichinek scoorde boven verwachting met 8,7%.
Die Grünen van Robert Habeck verloor licht ten opzichte van de verkiezingen van 2021 en kreeg 11,6% van de stemmen.
Grote verliezer is de SPD van de kanselier Olaf Scholz. Met 16,4% verliezen ze zo’n 10% ten opzichte van de vorige verkiezingen in 2021.
Nieuwkomer BSW van Sahra Wagenknecht haalt met 4,972% de kiesdrempel net niet en mist daarvoor 13.000 stemmen. “Het is nog niet het einde van de partij”, zei ze in een eerste reactie.
De FDP van Christian Lindner haalde met 4,3% bij verre niet de kiesdrempel.
Voor Berlijn zijn de uitslagen als volgt: Die Linke: 19,9 procent, CDU: 18,3 procent, Groenen: 16,8 procent, AfD: 15,2 procent, SPD: 15,1 procent, BSW: 6,6 procent.
Union en SPD voorkeurscoalitie
Met 4,972% haalde Sahra Wagenknecht (BSW) dus net niet de verkiezingsdrempel waardoor BSW niet meedoet in de verdeling van 630 zetels. Hierdoor hebben Union (CDU/CSU) en SPD met elkaar een meerderheid van 360 zetels en wordt regeringsvorming een stuk eenvoudiger.
Ofschoon de Union en SPD sociaal-economisch nogal verschillen zal de SPD in de Union haar meerdere moeten erkennen en veel water bij de wijn moeten doen. Het is dan wel een coalitie uit armoede: een winnaar gaat samen met een partij die niet eerder in haar bestaan zo’n nederlaag heeft geleden.
Dat zal ook gelden voor het dossier Oekraïne. Union-voorzitter Merz is een goede bekende bij Blackrock dat belanghebbende is in wapenverkopen en invloed in Oekraïne. Hij is een hardliner jegens Rusland en president Poetin. De SPD zoekt echter naar een tussenweg tussen steun aan Oekraïne en vrede, waarbij zij een afwachtende houding aanneemt en de ontwikkelingen in Washington afwacht. Mede door de ontwikkelingen in de VS, Rusland en Europa is niet te voorspellen hoe dit verder gaat. De extreme klimaatmaatregelen zullen zonder regeringsdeelname van Die Grünen aan scherpte verliezen.
Het is niet te verwachten dat de Covid-periode nog veel aandacht zal krijgen. Niemand van de Union of SPD denkt, behalve wat lippendienst, aan ‘Aufarbeitung’ van deze verschrikkelijk dwaling van de Duitse overheid.
Welke coalitie het ook wordt, vermoedelijk Union en SPD, Duitsland is tot op het bot verdeeld.
Er zijn nog steeds twee Duitslanden
Het uitsluiten van de AfD en daarmee negeren van bijna 12 miljoen stemmen op de AfD kan niet anders dan tot nieuwe frustraties en spanningen leiden. In de deelstaten in het oosten van Duitsland is de AfD een niet te negeren factor. Percentages tussen de 35-40% zijn onvoorstelbaar hoog.
Zij is daarmee in het oosten de grootste partij (Berlijn uitgezonderd), en in heel Duitsland de tweede partij. De partij zal zich dan ook blijven roeren. Dat de aanhangers van de AfD vooral in het oosten van het land wonen, bevestigt voor veel van haar inwoners wederom dat dit deel van Duitsland nog steeds, sinds de hereniging van beide Duitslanden, een tweederangs status heeft. Blijven roepen dat de kiezers van de AfD ‘fascisten’ zijn zal niet langer volstaan. De oud-inwoners van de DDR willen een stem en zolang die niet gehoord wordt, zal de AfD vooral in dat deel van Duitsland blijven groeien.
Duitsland weer onstabiele factor in Europa
Met Merz als nieuwe bondskanselier en oud-Blackrockman komt de vrede in Oekraïne niet dichterbij. De harde toespraak van de Amerikaanse vice-president Vance tijdens de München Veiligheidsconferentie is bij Merz slecht gevallen. Duitsland en daarmee Europa ziet zich nu geconfronteerd met drie grootmachten die Europa niet meer goed gezind zijn of op zijn minst haar niet meer serieus nemen.
Het is zeer de vraag hoe lang deze nieuwe regering het uithoudt. Zij zal, of zij dat nu wil of niet, zich moeten schikken naar de grillen van de nieuwe Amerikaanse regering die in elk geval de betrekkingen met Rusland wil herstellen. Als Duitsland zich daartegen blijft verzetten zal zij ook in Europa steun verliezen. Vooral de Oost-Europese landen, de Baltische Staten uitgezonderd, willen dat er weer rust in Europa komt en dat kan niet zonder Rusland.
Duitsland lijkt 100 jaar terug in de tijd te gaan: economische neergang en politieke instabiliteit. De kans dat de Europese Unie de stabiliteit in Europa kan bewaren is klein. Het leiderschap van Ursula von der Leyen ligt onder vuur, alsook het hele ondemocratische construct van de EU.
Duitsland is verdeeld en Europa in verwarring en kijken met spanning naar de grootmachten die wederom over de toekomst van dit deel van de wereld zullen beslissen. Europa’s rol als toonbeeld van democratie, stabiliteit en welvaart zijn voorbij. Wat hierna komt blijft vooralsnog in het duister.
