We zijn meer met ziekte en de dood bezig dan met leven en de toekomst. Depressieve jongeren die een doodswens lijken te hebben, ouderen die nadenken over een ‘voltooid leven’, de overheid die wil adviseren over sterven bij zware dementie, discussie over begrenzen van de zorg boven een bepaalde leeftijd. Aan de andere kant worden leefvormen gepropagandeerd waaruit gegarandeerd geen kinderen zullen voortkomen. Vijftig procent van de stedelingen leeft alleen. Abortus moet mogelijk zijn tot vlak voor de geboorte. De Bilderbergclub sprak onlangs over depopulatie en de Club van Rome deed daar al eerder schokkende uitspraken over. Sommigen spreken van een heersende doodscult. Is dat zo en hoe moeten we daarmee omgaan?
Laatst bijgewerkt:
🔐 Je moet ingelogd zijn om de rest van de inhoud te bekijken. Alsjeblieft log HIER in. Geen lid? Steun ons en word HIER lid van EZAZ.