In de rubriek ANDERS BEKEKEN zetten wij het nieuws in een ander perspectief, op z’n kop, achterstevoren, binnenstebuiten. Omdat dezelfde feiten onder een andere invalshoek er toch weer anders uitzien. Een rubriek zonder meel in de mond.
Vandaag wordt Donald Trump de 47e president van de Verenigde Staten. Trump heeft nog vóór zijn aantreden al een hele reeks knuppels in hoenderhokken gegooid. Zo wil hij het Panamakanaal onder Amerikaans beheer hebben, Canada bij de VS voegen en ook het grootste eiland ter wereld Groenland voor enkele miljarden dollars kopen en tot Amerikaans grondgebied maken.
Met deze provocerende aankondigen laat Trump, misschien nog meer dan zijn corrupte voorganger president Biden, zien waar de VS voor staat: arrogantie, dominantie, macht over de wereld. Het laat de inval van Rusland verbleken. Hierbij gaan we nog voorbij aan de lijst van alle verwoestende economische sancties, staatsgrepen, moorden, bombardementen, volledige oorlogen en geheime CIA-ondermijningsoperaties die de VS op haar naam heeft staan. Het land is daarmee de meest gewelddadige staat ter wereld.
En dat weten onze politici in Den Haag en Brussel. De grote waffel die zij met rugdekking van de grote overzeese broer tegen Rusland opzetten, zwijgt bij de misdaden en chantage van de VS. Het ‘oude continent’ met zoveel pretenties, ook wel ‘Europese waarden genoemd’, liet zich kritiekloos afkoppelen van goedkoop en ononderbroken Russisch aardgas, de levenslijn voor een concurrerende Europese industrie. Het zweemde weg bij de droom van weersafhankelijke energie dat het Europese elektriciteitsnet steeds verder destabiliseert en duurder maakt.
De Europese politieke klasse liet zich een oorlog in duwen die niet had hoeven ontstaan en ook niet tegen ons gericht is. Daarmee werd zij door de VS gedwongen zich te ontwapenen door alle resterend militair materieel aan Oekraïne te schenken, om vervolgens voor honderden miljarden aan nieuwe Amerikaanse wapens te kopen. Zij accepteert Amerikaanse kernwapens op haar grondgebied, wapens waarvan inzet niet aan Europa is, laat staan aan Nederland. De rode knop voor die wapens staat in het Pentagon.
De Europese leiding is autocratisch en corrupt. De deal met Pfizer, het onderonsje via sms van de ongekroonde koningin van Europa Von der Leyen en Pfizer topman Albert Bourla, illustreert dat pijnlijk.
Europa is als een boer in de Middeleeuwen: zogenaamd beschermd door de leenheer in ruil voor een deel van de oogst.
Nu Europa economisch in vrije val is geraakt, haar militaire slagkracht op minimaal niveau is aangeland, komt de VS een stuk Europa opeisen. Gewoon omdat het kan, omdat de VS dat wil. Maar het blijft muisstil in Brussel. En van Den Haag onder leiding van een oud-topman van twee Nederlandse veiligheidsdiensten, onze premier Dick Schoof, is al helemaal niets te verwachten.
De onmacht van Europa kan niet duidelijker zijn. De term vazalstaten valt regelmatig. De NAVO, dus de VS, regeert over Europa. Europa is een wingewest van de VS. De zogenaamde ‘bescherming’ waarvoor Europa de heerser moet betalen, blijkt juist op oorlog en overheersing gericht. Ook aan de eis van Trump om 5% van het nationale budget aan militaire uitgaven te besteden, lees Amerikaans materieel en wapens, ontmoet alleen achter gesloten deuren irritatie. Niemand durft de bullebak Trump tegen te spreken.
Europa is als de boeren in de Middeleeuwen. In ruil voor werk en de producten van hun land, boden leenheren bescherming tegen externe bedreigingen zoals invallen van andere heren of vijandelijke legers. Deze bescherming was echter vaak meer symbolisch of incidenteel, aangezien de directe veiligheid van de boeren vaak afhankelijk was van de kracht en de goede wil van de leenheer. Boeren moesten een groot deel van hun oogst afstaan aan de leenheer. Dit kon variëren van een derde tot de helft van hun productie, afhankelijk van de regio en de specifieke overeenkomst.
De macht over de Westerse media en de voor velen aantrekkelijke Amerikaanse film- en muziekcultuur hebben de VS oppermachtig gemaakt. Onder de vorige presidenten waaronder Obama en Biden, was de agressieve expansionistische politiek nog enigszins verhuld, al was er weinig voor nodig om ook toen al in te zien dat de acties van de VS in de wereld niet in dienst stonden van democratie en vrede. En denk ook nog aan Korea, Vietnam, Libië, Irak, Soedan om er maar een paar te noemen.
Poetin in 2000: “Rusland maakt deel uit van de Europese cultuur en ik beschouw mijn eigen land niet als geïsoleerd van Europa“
Met de aanslag op de Twin Towers in 2001, waarover voldoende aanwijzingen bestaan dat de officiële lezing niet kan kloppen, begon voor de VS de nieuwe eeuw.
De ‘aanslag’ lijkt onderdeel te zijn van het Project for the New American Century (PNAC), een groep neoconservatieven dat in 1997 is opgericht. Doel was “het bevorderen van Amerikaans wereldwijd leiderschap”. Volgens deze neo-conservatieven was “Amerikaans leiderschap goed voor zowel Amerika als de wereld”, wat moest worden bereikt door “militaire kracht en morele helderheid”. Het eerste focuspunt was het opbouwen van steun voor de oorlog in Irak.
Een deel van de oprichters zou later aan de macht komen: president George W. Bush, Dick Cheney, Donald Rumsfeld en Paul Wolfowitz, de laatste bekend van de Wolfowitz Doctrine. De Wolfowitz-doctrine werd in 1992 gelekt naar The New York Times. De kern van het beleid onderstreepte de Amerikaanse suprematie koste wat kost in een post-Sovjetwereld en “het uitstempelen van rivalen waar ze ook mogen ontstaan”. Bovendien zou het Amerikaanse leiderschap defensieovereenkomsten als hoeksteen van zijn beleid plaatsen en de wereldwijde wapenhandel monopoliseren door middel van verdragen.
Met komst van Trump wordt deze politiek onverhuld aan de wereld bekend gemaakt: de VS wil haar macht over grote delen van de wereld behouden en waar gewenst uitbreiden, ongeacht de kosten voor andere landen en slachtoffers als gevolg van haar acties zoals oorlog.
‘Make America great again’ zal niet gaan zonder het onderdrukken van mogelijke rivalen, waartoe naast Rusland en China, ook Europa behoort. De aanslag op haar energie uit Rusland, goedkoop en betrouwbaar, was een helder signaal: wij geven niet om Europa als dat onze belangen schaadt.
De opgelegde sancties aan Rusland raken in gelijke mate, zo niet harder, de Europese landen, Duitsland voorop. En dat is ook zo bedoeld. Europa is de frontlinie voor de VS tegen Rusland en in mindere mate China. Dat gaat ten koste van Europa dat de slag- en overtuigingskracht mist om zich hiertegen te weer te stellen.
De aanval op Groenland, financieel of militair, van de VS zal Europa niet kunnen afwenden. Het is verzwakt door interne corruptie, gebrek aan draagvlak bij grote delen van de Europese bevolking en de uitholling van haar energievoorziening door ‘groene illusies’ rondom weersafhankelijke energievoorziening.
Bullebak Trump zal Europa verder afknijpen. Niemand zal Europa te hulp komen, en zeker niet het ooit als Europese bondgenoot beschouwde Rusland. President Poetin en zijn entourage zal van een afstand toekijken hoe Europa verder wegzakt in visieloosheid en zelfveroorzaakte onmacht.
In 2000, drie weken voor zijn presidentschap, werd een jonge Vladimir Poetin geïnterviewd door David Frost van de BBC: “Rusland maakt deel uit van de Europese cultuur en ik beschouw mijn eigen land niet als geïsoleerd van Europa. Rusland maakt deel uit van de Europese cultuur. En ik kan me mijn eigen land niet voorstellen in afzondering van Europa en wat we vaak de beschaafde wereld noemen. Dus het is moeilijk voor mij om de NAVO als een vijand te visualiseren.”
Die tijd is voorbij. Europa heeft geen bondgenoten meer, niet de VS, niet Rusland, niet China en nergens in de wereld.
Europa staat er alleen voor, in een vijandige wereld.
