Vorige week werd voormalig president en kandidaat-president voor de aanstaande verkiezingen, tijdens een verkiezingsbijeenkomst beschoten. Hij kwam er levend van af. Enkele dagen erna sprak hij de duizenden fans toe tijdens de Republikeinse Conventie in de Milwaukee, Wisconsin. Een aantal aanwezigen hadden ook een verbandje aan het rechteroor als token van solidariteit met Trump. Er zijn veel vragen rondom wat we bij de gebeurtenissen in Butler, Pennsylvania.
Aanvaard narratief bevragen
Het is altijd riskant om een algemeen aanvaarde verklaring voor een ingrijpende gebeurtenis te bevragen. Immers van de vragensteller worden dan ook concrete antwoorden verwacht.
Dat is helaas niet altijd mogelijk. Neem ‘9/11’, hierover staan nog talloze vragen als onbeantwoord open. De meest gestelde is waarom gebouw 7 aan het eind van de middag op dezelfde manier naar beneden ging als de beide WTC-torens. Er was geen vliegtuig te zien. Wat maakte dus dat het gebouw als derde gebouw ‘ineens’ instortte? En hoe kon de BBC de fout maken te melden dat gebouw nummer 7 was ingestort, terwijl op de achtergrond het gebouw nog overeind stond en amper een kwartier laten zou instorten. Waarom werden kort voor de instorting de straten ontruimd? Wat wist de politie wat het publiek nu nog niet weet?
Vragen, vragen. Een theorieën over wat zich precies heeft afgespeeld zijn er ook.
Het zou een CIA-aanslag zijn geweest. Dat kan, maar we weten het (nog) niet. Echter als de CIA deze mislukte aanslag zou hebben gepleegd, en mogelijk via deze jonge schutter heeft willen laten plegen, zou deze aanslag zo zijn voorbereid dat Trump het niet zou hebben overleefd. Ook bij de moord op president John F. Kennedy waren er meerdere schutters actief, want de aanslag moest slagen.
De zaak is in scene gezet. De jongen moest gezien worden. En dat gebeurde dan ook massaal. Moest hij wellicht ook de kans krijgen om te schieten of die voor te wenden? De instructie van de schutters van de veiligheidsdienst die niet mochten ingrijpen toen ze hem zagen, kan hierop duiden.
Het zou dus deze gefrustreerde jongen zijn geweest die zelf het geweer ter hand nam en de aanslag pleegde. Kan, al zijn er experts die twijfelen of een matig geoefende schutter van 130 meter afstand raak (zij het rakelings) kan schieten. Bovendien is het ongezien, of in elke geval zonder actie van de veiligheidsdiensten, op een dak klimmen, met een groot geweer, weinig geloofwaardig.
Een vreemd verhaal
De gebeurtenissen worden van links tot rechts in twijfel getrokken. Dat gebeurt vrijwel altijd, maar vooral dan als zichtbaar, op televisiebeelden, er onverklaarbare zaken plaatsvinden. Dan is het begrijpelijk en terecht dat bij zo’n belangrijke gebeurtenissen het officiële verhaal tegen het licht wordt gehouden.
Er zijn dus veel vragen.
- Hoe kon een jongen van 20 jaar met een ladder en groot geweer ‘ongezien’ op een dak klimmen dat 130 meter verwijderd lag van het podium waarop Trump zijn toespraak hield?
- Hoe kan het dat mensen in het publiek de vermoedelijke schutter ontdekte, de politie waarschuwde, maar deze volgens berichten niets ondernam?
- Tegenover het gebouw waar de schutter zich had verschanst lagen twee schutters van de beveiliging van Trump. Die zouden de vermoedelijke schutter in de gaten hebben gehad, maar niet hebben geschoten. Zij zouden instructie hebben gehad, geen vuur te openen.
- Hoe is het mogelijk iemands oor te raken in de parallelle richting van het hoofd, dus niet schuin op het oor, maar er rakelings langs? De schutter lag dwars op de spreekrichting van Trump en had dus bij recht vooruitkijken van Trump het volledige hoofd als doelwit. Trump kijkt net een momentje geheel naar rechts als de kogel zijn oor schampt.
- En als dat al zo is, moet dat oor dan niet zwaar gehavend zijn? Zie foto van AP.
- Een goed geraakt oor bloedt doorgaans hevig, niet in dit geval.
- De hand van Trump waarmee hij het oor aanraakte lijkt niet bebloed te zijn. Zie onderstaand videofragment.
- Geschoten is er. Er zijn immers twee mensen geraakt: een dodelijk, de ander gewond.
Altijd weer een ‘schlemiel’
Het is wel opvallend dat bij een aanslag op een belangrijk persoon er altijd een ‘schlemiel’, een ‘lone wolf’ in het spel is, iemand die niet gekoppeld kan worden aan achterliggende partijen. Ook nu weer. En, deze ‘schutter’ werd zelf direct doodgeschoten.
We herinneren ons Lee Harvey Oswald, de ‘schlemiel’, die J.F. Kennedy in 1963 in Dallas vermoord zou hebben. Ook hij werd doodgeschoten. Deze vermoedelijke dader van toen en de vermoedelijke dader van nu, kan nu niet meer worden verhoord of zijn mond voorbij praten.
Het is in elk geval een niet kloppend verhaal. Maar zullen we ooit het echte verhaal horen?
Te vroeg voor conclusies
Is met deze vragen uitgesloten dat het toch een echte poging tot aanslag was, gepleegd door deze 20-jarige jongen? Nee, uitsluiten kun je het niet. Er zijn nog geen geloofwaardige antwoorden waaruit conclusies kunnen worden getrokken.
Je moet ook altijd de vraag stellen wie heeft baat bij deze mislukte aanslag?
Wat opvalt is dat de timing perfect was, daags voor de Republikeinse Conventie waar Trump als een held werd ontvangen, een bijna-martelaar. De aanslag is mogelijk ook de publicitaire genadeslag voor de zittende president Biden. Ineens krijgt Trump veel sympathie.
Zou Trump hieraan meewerken? Dat is moeilijk te zeggen. Vergeet niet dat mensen in machtsposities, en dat is Trump, andere afwegingen maken dan mensen zonder enige maatschappelijke macht. Mensen in machtsposities hebben vaak al keuzes gemaakt, die veel mensen niet zouden maken, om in die positie te komen. Heilige boontjes worden geen president van de Verenigde Staten.
Lezingen over wat er precies gebeurt is zijn er dus genoeg. Maar geen enkele geeft een geloofwaardig en consistent antwoord op de vraag: wat is er nu precies gebeurt en met welk motief.
We wachten de komende weken af of er nieuwe inzichten opduiken die antwoorden geven op deze en de vele andere vragen die rondom deze aanslag zijn gesteld.
Onder een overzicht van gebeurtenissen voor, tijdens en na de aanslag in deze video van de Times of India.
