Regelmatig wordt in artikelen verwezen naar de Code van Nürnberg in relatie tot de huidige vaccinaties ter bestrijding van het Covid-19 virus. De Code is voortgekomen uit de Nürnberg Trials van het gelijknamige tribunaal. De Code is een antwoord op de misdadige medische experimenten die de NAZI’s tijdens hun regiem op gevangenen uitvoerden. De gruwelijkheden van onverdoofde experimenten laten zich amper in woorden uitdrukken. Een mens was slechts ‘materiaal’ dat een experiment niet hoefde te overleven. Deze maand bestaat de code 75 jaar. Niet eerder werd de code zo geschonden en genegeerd als tijdens de Covidperiode.
Foto: Zeppelinfeld, plaats van de massabijeenkomsten in Nürnberg (foto: ezaz.nl)
De Code van Nürnberg, een eeuwige verplichting bij medisch handelen
Tijdens de Tweede Wereldoorlog voerde Duitse kampartsen de meest verschrikkelijke medische experimenten op de gevangen uit. Voorzorg zoals verdovingen om het lijden van de slachtoffers te verzachten was er niet. In veel gevallen leidden de experimenten tot de dood van de gevangen. Sommige experimenten hadden een militaire achtergrond, bijvoorbeeld hoe dodelijk is een nieuw type handgranaat? Anderen waren ten faveure van de medische wetenschap, lees de farmacie, die een grote rol heeft gespeeld in de oorlog.
Wie het enorme fabriekscomplex van IG Farben naast vernietingskamp Auschwitz ziet, snapt dat het kamp en haar gevangen ten diensten stonden van de Duitse (en Amerikaanse) farmaceutische industrie. Een aspect dat stelselmatig uit de geschiedenis van de vernietigingskampen wordt verzwegen, hun functie voor de medische en militaire industrie.
In het oorlogstribunaal van Neurenberg werden 24 managers van Bayer, BASF, Hoechst en andere leidinggevenden van het I.G. Farben-kartel berecht voor misdaden tegen de menselijkheid. Deze misdaden omvatten: het leiden van aanvalsoorlogen, het instellen van slavernij en het plegen van massamoord. In zijn slotpleidooi vatte VS-hoofdaanklager Telford Taylor de misdaden van deze bedrijfscriminelen samen met de volgende woorden: “Zonder I.G. Farben, zou de tweede wereldoorlog niet mogelijk zijn geweest“.
Verbazend genoeg kregen de echte schuldigen voor de dood van 60 miljoen mensen in de tweede wereldoorlog – waaronder de I.G. Farben executives – de mildste vonnissen. Zelfs de directieleden die verantwoordelijk waren voor de misdaden in I.G. Auschwitz, kregen slechts maximaal twaalf jaar gevangenisstraf. Verbaasd? In 1944 was Nelson Rockefeller al toegetreden tot de uitvoerende macht van de Amerikaanse regering. Hij begon als Onder-Secretaris van Staat en eindigde een paar jaar later als Speciaal Adviseur van President Truman voor Speciale Zaken. Met andere woorden, op kritieke momenten in de 20e eeuw namen de Rockefeller-belangen rechtstreeks de leiding. Zij beslisten over de naoorlogse vorm van de wereld en de verdeling van de rijkdom.
Als zodanig, onder invloed van het U.S. State Department, kunnen de vonnissen in Neurenberg tegen de I.G. Farben managers gemakkelijk verklaard worden. In ruil voor het overnemen van de bedrijfsaandelen van I.G. Farben, en daarmee de wereldwijde controle over de olie- en drugshandel, zorgde Nelson Rockefeller ervoor dat de echte schuldigen van de Tweede Wereldoorlog niet werden opgehangen. In feite waren ze nodig voor de toekomstige farmaceutische ontwikkelingen. (Bron)
De Code en Covid
Bij het huidige inentingsprogramma wordt vaak verwezen naar de Code van Nürnberg dat ook maar de geringste vorm van dwang tot het ondergaan van een medische handeling nadrukkelijk verbiedt. Is een beroep hierop bij Covid terecht?
JA: Bij de Covid-19 vaccins gaat het in ALLE gevallen om vaccins die nog NIET VOLLEDIG waren getest. Verder dan de 3e testfase is het middel niet gekomen. In deze zogenaamde ‘clinical phase‘ mogen de vaccins op ‘enkele duizenden mensen’ worden toegepast maar moet er sprake zijn van volstrekte vrijwilligheid. Met alle druk die overheden uitoefenden (chantage met terugkrijgen van je grondrechten) en de massale mediapropaganda kan geen sprake zijn van de hier bedoelde vrijwilligheid. In fase 3 mag het vaccin ook alleen worden gebruikt als er sprake is van een ‘noodsituatie’ en er geen andere middelen beschikbaar zijn. Maar die middelen waren er wel. Toepassing ervan heeft bij vele duizenden patiënten tot volledig herstel geleid. Toch werden deze medicamenten in veel landen direct verboden. Huisarts Rob Elens uit Noord-Brabant kreeg in Nederland als eerste dat verbod opgelegd. De doorlopen proefperiode van de ‘vaccins’ werd min of meer afgeraffeld, aangeduid met de term ‘Fast track’. In tegenstelling tot de gebruikelijke doorlooptijd van 10-15 jaar, werden de proeven nu in slechts enkele maanden doorlopen. En of er sprake was van een ‘noodsituatie’ is amper met argumenten te onderbouwen.
In de Code van Nürnberg worden ook voorafgaande dierproeven genoemd. Daarvan wordt bij de meeste vaccins geen melding gemaakt. Het overslaan van dierproeven bij de vaccins van Pfizer en Moderna wordt in de media door Dr. William Moss, executive director for the International Vaccine Access Center aan de Johns Hopkins University en professor of medicine Dr. Drew Weissman aan de University of Pennsylvania hartgrondig ontkend. Beide instituten prijken hoog op het lijstje van grote grants van de Bill & Melinda Gates Foundation.
Het betekende dat de experimentele mRNA-‘vaccins’ in de experimentele fase werden toegediend. De meldingen tijdens de proeven van verhoogde sterfte van vooral kwetsbare ouderen kort na toediening van het vaccin, roepen toch een ongemakkelijk gevoel op dat uitgerekend deze ook vaak mentaal zeer loyale mensen geen ‘informed consent‘ (akkoord na volledige informatie) hebben gegeven en ongewild onderdeel zijn van de ‘clinical trials’ (fase 3). De regelmatige stillegging van het vaccinatieprogramma, vanwege ernstige bijwerkingen, is een tweede indicatie dat er wel degelijk sprake is van experimenteren met en op mensen die niet of nauwelijks geïnformeerd zijn. In Duitse verpleeghuizen ‘hielpen’ zelfs militairen bij de vaccinaties. De trauma’s die de militaire aanwezigheid bij nazaten van oorlogsslachtoffers oproepen, zijn schokkend. De intimidatie is hierdoor maximaal.
NEE: De Code is voortgekomen uit de context van een grootschalige toepassing van alle mogelijke medische experimenten die niet tot doel hadden de slachtoffers tegen ziekten te beschermen. In tegendeel, hun overleven had geen enkele prioriteit. Het ging om ‘de wetenschap’, niet om het welzijn van de mensen die de gruwelijke experimenten moesten ondergaan.
Bij deze experimenten waren vaak farmaceutische bedrijven betrokken, waarvan nu hun opvolgers nog steeds op de markt opereren. De website factcheck.org ontkent dat de Code van toepassing kan zijn op het lopende vaccinatie-programma voor Covid-19. Dat mag zoals boven gesteld in strikte zin zo zijn, er is voldoende grond om te zien dat een aantal regels van de Code worden overtreden. De vraag is of de motivatie hiervoor voldoende zwaar is. Pikant detail is dat de universiteit waartoe deze factcheckers behoren wel heel fors en zeer frequent grote sommen geld ontvangt van de Bill & Melinda Gates Foundation.
De volledige Code van Nürnberg
- De vrijwillige toestemming van de proefpersoon is absoluut noodzakelijk. Dit betekent dat de betrokkene rechtsbekwaam moet zijn om toestemming te geven; zich in een zodanige situatie moet bevinden dat hij in staat is zijn vrije keuze uit te oefenen, zonder tussenkomst van enig element van; voldoende kennis van en inzicht in de elementen van de betrokken materie moet hebben, dat hij in staat is een weloverwogen beslissing te nemen. Dit laatste element vereist dat, voordat de proefpersoon een bevestigende beslissing aanvaardt, hem de aard, de duur en het doel van het experiment bekend worden gemaakt, alsmede de methode en de middelen waarmee het zal worden uitgevoerd, alle ongemakken en gevaren die redelijkerwijs te verwachten zijn en de gevolgen voor zijn gezondheid of persoon, die mogelijkerwijs uit zijn deelneming aan het experiment kunnen voortvloeien. De plicht en de verantwoordelijkheid om zich van de kwaliteit van de toestemming te vergewissen rust op een ieder die het experiment initieert, leidt of eraan deelneemt. Het is een persoonlijke plicht en verantwoordelijkheid die niet straffeloos aan een ander kan worden gedelegeerd.
- Het experiment moet van dien aard zijn dat het vruchtbare resultaten oplevert voor het welzijn van de samenleving, die niet met andere methoden en middelen te bereiken zijn, en niet willekeurig en onnodig van aard zijn.
- Het experiment moet zo zijn opgezet en gebaseerd op de resultaten van dierproeven en een kennis van de natuurlijke geschiedenis van de ziekte of het andere probleem dat wordt bestudeerd, dat de verwachte resultaten de uitvoering van het experiment zullen rechtvaardigen.
- De proef dient zodanig te worden uitgevoerd dat alle onnodige lichamelijke en geestelijke lijden en letsel wordt voorkomen.
- Er mag geen experiment worden uitgevoerd wanneer er a priori reden is om aan te nemen dat de dood of invaliditeitsletsel zal optreden; behalve, misschien, in die experimenten waar de experimenterende artsen ook als proefpersonen dienen.
- Het te nemen risico mag nooit groter zijn dan het risico dat wordt bepaald door het humanitaire belang van het probleem dat door het experiment moet worden opgelost.
- Er moeten goede voorbereidingen worden getroffen en toereikende faciliteiten worden verschaft om de proefpersoon te beschermen tegen zelfs de geringste kans op verwonding, invaliditeit of dood.
- Het experiment mag alleen worden uitgevoerd door wetenschappelijk gekwalificeerde personen. De hoogste graad van bekwaamheid en zorgvuldigheid dient in alle stadia van het experiment te worden vereist van hen die het experiment uitvoeren of eraan meewerken.
- In de loop van het experiment moet de proefpersoon de vrijheid hebben het experiment te beëindigen, indien hij een lichamelijke of geestelijke toestand heeft bereikt, waarin voortzetting van het experiment hem onmogelijk lijkt.
- In de loop van het experiment moet de verantwoordelijke wetenschapper bereid zijn het experiment in iedere fase te beëindigen, indien hij bij het uitoefenen van zijn goede trouw, zijn superieure bekwaamheid en zijn zorgvuldig oordeel waarschijnlijk redenen heeft om aan te nemen dat voortzetting van het experiment waarschijnlijk zal leiden tot letsel, invaliditeit of de dood van de proefpersoon.
Vertaald uit bron: “Trials of War Criminals before the Nuremberg Military Tribunals under Control Council Law No. 10”, Vol. 2, pp. 181-182. Washington, D.C.: U.S. Government Printing Office, 1949.
Ter gelegenheid van dit 75 jarige bestaan van de Code van Nürnberg demonstreerden duizenden artsen en eisten dat regeringen zich houden aan de voorwaarden voor toestemming voor medische behandeling, zonder mandaten, dwang of discriminatie!
